Κορπορατικός Φεουδαλισμός

                                                   Κορπορατικός Φεουδαλισμός

                                                        το Ανώτατο στάδιο του 

                                                         Κοτσαμπασηδισμού .

                                 "… «…ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΗΤΑΝ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ή πως η ψυχή όλων των κατοίκων της δεν ήταν παρά το δικό της αδιέξοδο. Γιατί η μετάβαση από τον ένα ιστορικό κύκλο στον άλλο είχε εξαντλήσει και την τελευταία της περιστροφή …"  [Πηγή: www.doctv.gr]

          " … «… ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΔΙΑΔΕΧΟΝΤΑΝ Η ΜΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ μ’ έναν πυρετώδη ρυθμό αλληλουχίας αποτυχιών, εγκλημάτων κι αναρίθμητων μορφών ανικανότητας, που έφτανε στα όρια της πνευματικής παραλυσίας, φρενιασμένοι οπαδοί πεθαμένων πολιτικών αρχηγών τούς έβγαλαν από τους τάφους τους και κρατώντας τους ψηλά μέσα στα λασπωμένα φέρετρά τους, τους περιέφεραν στους δρόμους ζητώντας με εξτρεμιστικά συνθήματα την επαναφορά τους στην ενεργό πολιτική, γιατί υποστήριζαν πως μόνο αυτοί θα γλίτωναν τη χώρα από την ολοκληρωτική της εξαφάνιση (…) φανατισμένοι λόγιοι έβγαιναν στα μπαλκόνια τους και παρακινούσαν τα σαστισμένα πλήθη ν’ απαρνηθούν τη ζωή, να τρέφονται μόνο με ρίζες και να αναπαράγονται πλαγιάζοντας με ακρωτηριασμένα αγάλματα, μέσα σε μια συναισθηματική κι ιδεολογική παράκρουση όμοια μ’ εκείνων που προσπαθούσαν να επέμβουν στην καυτή πραγματικότητα για να την αλλάξουν ριζικά, εφαρμόζοντας πολιτικά προγράμματα που ήταν επινοήσεις άλλων εποχών…». [Πηγή: www.doctv.gr]   … "

   " …«ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΤΙΚΙΟ ΜΑΣ. Θα μας πεθάνει, θα μας ξεκάνει. Πώς θα γλιτώσουμε; Μας πίνει το αίμα, μας το πίνει. Δε μ’ αφήνει πια ούτε να κοιμηθώ, μου έχει κλέψει και τον ύπνο…». «ΤΟ ΧΩΜΑ ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΜΟΥ… Το σώμα μου έχει πια τις διαστάσεις της… Έχει μέσα μου τη μοίρα της… Πεθαίνω σα χώρα…». [Πηγή: www.doctv.gr] … "

      " …    Ληξιαρχεία τινάχτηκαν στον αέρα. Τα μεγαλύτερα πλιάτσικα γίνανε στα μουσεία και στα αρχεία του κράτους. Μυθώδεις περιουσίες δημεύτηκαν. Αποκαλύφθηκαν αίσχη και αίσχη, σε μια κρίση εθνικού αυτοκολασμού… Η ερωτική ζωή τετρακοσίων τουλάχιστον πρωθυπουργών αποτέλεσε το θέμα οργιαστικών ταινιών στηριγμένων σε αδιάψευστα τεκμήρια. Δημόσιοι άνδρες, που δεν πρόλαβαν να το σκάσουν στο εξωτερικό εγκαίρως, υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν ανώτατα αξιώματα και να προβούν σε εξομολογήσεις μπροστά σε αφρίζουσες μάζες λαού που τους λιντσάριζαν και μετά τους έτρωγαν με την εκδικητική λύσσα των αδικημένων    [Πηγή: www.doctv.gr]                                          … "

    Δημήτρης Δημητριάδης 

    (Συγγραφέας και αναγνωρισμένος

     Προφήτης 

     του Πρώτης Μεταθρησκευτικής 

     Μεταρρύθμισης…)

   

     Να λοιπόν που η Ελλάδα παρουσιάζεται πρωτοπόρος στον τομέα της κοινωνικής-οικονομικής εξέλιξης. Δεκαετίες τώρα οι αναλύσεις για τη πορεία της Ελλαδικής Κοινωνίας κολλάνε μπροστά στη δυσκίνητη οθωμανική διοίκηση που σέρνει μαζί της όλα τα οπισθοδρομικά χαρακτηριστικά μιας βαθειά αντιδραστικής φεουδαλικής κοινωνίας και σθεναρά κατέστειλε κάθε ριζοσπαστική μεταρρύθμιση η επαναστατική αλλαγή.

    Κάθε φορά που είτε απο τα κάτω (τοπικές απελευθερωτικές εξεγέρσεις ) η απο έξω  (Ορλωφικά κλπ.) παρουσιαζόταν μια πρωτοβουλία για ενα ποιοτικό άλμα που θα οδηγούσε την Ελλαδική Κοινωνία σε ένα αστικό καθεστώς με τα χαρακτηριστικά των υπόλοιπων Ευρωπαϊκών χωρών, οι Κοτσαμπάσηδες και οι Πασάδες μαζί με όλο το σύστημα μιας συντηρητικής κοινωνίας βασισμένης σε θεοκρατικά θεμέλια, για διαφορετικούς λόγους αλλά με κοινό παρονομαστή την αυτοσυντήρηση, κατέστειλε με πάθος και εκδικητικότητα τους επαναστάτες αδιαφορώντας για τις προθέσεις και τις ίδέες τους. Η λύσσασμένη καταστολή εξανδραπόδιζε ολόκληρες κοινότητες και μεγάλες περιοχές ερήμωναν απο τον πληθυσμό τους όπως η Κρήτη ( Σφακιά κ.α.) ή αναγκαστικά δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων αυτοεξορίζονταν για να ξεφύγουν απο τα αντίποινα των Οθωμανών δυναστών ( 50.000 περίπου Ελληνες ακολούθησαν τους αδελφούς Ορλώφ ). Ηταν άλλωστε δεδομένο πως κάθε μορφή εξέγερσης και αμφισβήτησης της εξουσίας της Μεγάλης Πύλης  θα αντιμετωπιζόταν με παραδειγματική σκληρότητα κάτι που ίσως μόνον η Βρεταννική Αποικιοκρατία προσέγγισε σε "αποτελεσματικότητα" …

   Βέβαια ήταν και το πρόβλημα της ίδιας της αστικής μεταρρύθμισης που ερχόταν να συμβάλλει στο γενικότερο μπέρδεμα… Η Ευρωπαϊκή Ιδέα δεν είχε τίποτα πια να κάνει με την  Εξάπλωση των ιδεών του Ναπολέοντα της προ-Αυτοκρατορικής περιόδου… τότε που όταν τα στρατεύματα του " Μικρού Δεκανέα " εισέρχονταν σε μια πόλη πρώτα συγκέντρωναν τους αριστοκράτες στη Κεντρική Πλατεία και έκαιγαν τα Λίμπρο Ντ' Ορο … Η Ευρώπη είχε καταντήσει μια συγκεντρωτική, αλλαζονική και φοβική εξουσία που κατευθυνόμενη απο το Διευθυντήριο, πίσω απο ψηλούς τοίχους και αλεξίσφαιρα τζάμια, η Νέα Ελίτ παρακολουθούσε τους πάντες και τα πάντα, ανίκανη να προστατέψει τους πολίτες και σχεδιάζοντας καινούργια στρατόπεδα συγκέντρωσης, γκρεμιζόταν στο βάραθρο της Λησμονιάς παραδομένη στους εφιάλτες του παρελθόντος της…

   Η κάποτε ποθητή αστική "επανάσταση" είχε κουρελιαστεί και το σκιάχτρο του Ναζισμού αργά αλλά σταθερά σκίαζε όλο και περισσότερο τους δρόμους των Πρωτευουσών όπου είχαν λάμψει οι ιδέες του Διαφωτισμού…

   Μπροστά σε τέτοιες προοπτικές μόνο οι ιδέες των ελευθεριακών Οραματιστών είχαν να πρσφέρουν κάποια ελπίδα … Μόνον "εκείνοι" οι Καταραμένοι Στοχαστές που με το ένα χέρι κράταγαν τη πένα και με το άλλο το δυναμίτη, αυτοί που πάντα πίστευαν πως η Ελευθερία δεν έρχεται σιγά-σιγά… σε στάδια … με μικρά βήματα … αλλά με μια βίαιη και υπερήφανη Ορμή αρπάζει την συγκυρία για να διαμορφώσει την ίδια την Ιστορία…

   Είναι όσοι δεν δίστασαν ποτέ να επενδύσουν τα τυπωμένα κείμενα με τα κομμάτια από τις Σάρκες και το Αίμα τους…

    Τώρα λοιπόν εμπρός σε μια απόλυτη παρακμή … μέσα στην απελπισία και το αδιέξοδο των διανοουμένων … την ώρα που οι αναλύσεις στέρεψαν και οι εναλλακτικές προτάσεις γίνανε κουρελάκια που στροβιλίζονται στον άνεμο της Βαρβαρότητας

    Μεσα στην Σιωπή και την Αμηχανία των   

 "Ειδικών" … Κάποιες Μορφές Στεγνές, Λιπόσαρκες, μα γεμάτες φλόγα και με μάτια ανταριασμένα απο Ονείρατα, Οράματα και Προσευχές ξεχώρισαν από το πλήθος των βουβών παθητικών παρατηρητών… αυτοί οι Προφήτες της Καθημερινότητας, ξεκόλλησαν απ' τις σκιές και άπλωσαν γενναιόδωρα τις ιδέες και τις φωνές τους … 

  Εφτασαν σαν να ήταν έτοιμοι απο καιρό … λές και γεννήθηκαν για τούτη τη στιγμή...

  κι άλλωστε μήπως δεν ήταν έτσι ?

  Πόσες γενιές Επαναστάτες δεν είχαν προηγηθεί ?

   Πόσες εκατόμβες ελεύθερων πνευματων δεν είχαν χύσει το Αιμα τους για να κρατήσουν ζωντανή τη μια, τη μοναδική Ιδέα .. 

        την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ …

   Ο Λόγος τους ραγδαία κατέκλυσε τη πόλη, την αγορά, ξεπέρασε τα σύνορα, έσπασε κάθε μορφή διαμεσολάβησης και άμεσος, τραχύς, διαφωτιστικός, με νευρικότητα και έναν παροξυσμό δημιουργικό, ηλέκτρισε τους ανθρώπους… Ολοι ένοιωσαν Ανθρωποι… 

   κι όλοι γνώριζαν πως και τι έπρεπε να κάνουν για να κερδίσουν τη θέση τους στην Ιστορία…

   για να συνεχίσει να υπάρχει έννοια …

      για την Υπαρξη την Ιδια…

        για τη Ζωή...

  Εκεί έχει φτάσει η σύγκρουση και αυτός είναι ο λόγος που δεν υπάρχει πιά χώρος για δικαιολογίες και ψευτοδιλλήματα …

  Ειναι η Ζωή και η Ανυπαρξία...

  Δε πρόκειται για το Θάνατο επειδή ο θάνατος προϋποθέτει κάποια μορφή ζωής, εδώ φτάσαμε να αντιμετωπίζουμε την Απόλυτη Καταστροφή.

   Μετά δεν θα υπάρχει κανείς και τίποτα …

   Αυτή τη φορά δε θα γραφεί η "Ιστορία" απο τους "Νικητές" επειδή απλά κανείς δε θα νικήσει… Δεν θα υπάρχει κανείς για να γράψει και πολύ περισσότερο κανείς για να διαβάσει…

   Οι φλογισμένοι και φωτισμένοι Οραματιστές με μια νέα δύναμη συντόνισαν και χωρίς κανένα δισταγμό συνδέθηκαν σε ένα Παγκόσμιο Δίκτυο που αμέσως ξεκίνησε τη Δράση…

      Ο εχθρός έτοιμος απο καιρό και με όλα τα τεχνικά μέσα στη διάθεση του καραδοκούσε να χτυπήσει όμως μάλλον είχε ξαφνιαστεί απο το ρυθμό της εξάπλωσης και τον υψηλό βαθμό  επικοινωνίας …

       Οι Κώδικες δυσκόλευαν ακόμα και τις πιό εξελιγμένες κβαντικές μηχανές τεχνητής νοημοσύνης με αποτέλεσμα να καθυστερούν τα επιτελεία να αποφασίσουν για την επόμενη τους κίνηση…

    Ομως ένα ήταν απόλυτα σίγουρο πως η ώρα της συγκρουσης δε θα αργούσε …

       ένοιωθες λές ενα τρέμουλο στον αέρα …

        αν τέντωνες το χέρι μπορούσες να ακουμπίσεις τη ένταση της στιγμής…

         η Ιστορία σα το κερί στον ανεμο τρεμόσβηνε ...

   κι οι Ανθρωποι Ορθωναν το Ανάστημα τους.

          Νυν Υπερ Παντων ο Αγων .

       Έσκισε μιά κραυγή τον Άνεμο.

        ΙΤΕ παίδες της Γής 

                     του Αέρα 

                  των Υδάτων Ιππείς

                   μιάς Φλόγας Ζωής

             εις Αιθέριον Ύμνον…

   

         ΕΓΧΡΩΜΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

         Εαρινόν Ηλιοστάσιον + 11

            ώρα ζυγισμένη   …

                ...//...