Τρείς Παράγραφοι 

                   και 

            μιά Λιποταξία.

Το βράδυ στις 21 Φεβρουαρίου 2018, κατα τη διάρκεια της συνεδρίασης στη Βουλή των Ελλήνων για τη Προανακριτική Επιτροπή κατά των Δέκα Πολιτικών ( Πρωθυπουργών, Υπουργών, Στελεχών ), ο Επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θοδωράκης, αρνήθηκε να πάρει το λόγο προφασιζόμενος πως τον προσέβαλε η διαδικασία επειδή καθυστέρησε η σειρά του στη διαδοχή των ομιλητών… 

Μάλιστα κατήγγειλε και το Προεδρείο αναφέρόμενος σε μιά παράξενη, δική του άποψη-ερμηνεία για τη χρήση του χρόνου των ομιλητών - Αρχηγών Κομμάτων - που μόνον ο ίδιος αντιλήφθηκε δεδομένης της δύσκολης και πολύωρης διαδικασίας…

 Ουσιαστικά ο κ. Σταύρος Θοδωράκης λιποτάκτησε από μιά ιστορική κοινοβουλευτική συνεδρία και μάλιστα με το επιβάρυντικό πως αν και είχε το προνόμιο να ηγείται μιάς κοινοβουλευτικής ομάδας (κόμματος), 

με κάποια αίολη δικαιολογία εγκατέλειψε τη θέση που και το Σύνταγμα 

και οι ψηφοφόροι αλλά και το ίδιο το Κίνημα του είχαν αναθέσει 

... κι ο ίδιος τουλάχιστον μία φορά ορκίστηκε πως θα εκπροσωπήσει…

    Είχα τη τύχη να διαβάσω την ομιλία που σκόπευε να 

"αναγνώσει" (όπως συνήθως), ο Πρόεδρος του ΠΟΤΑΜΙΟΥ…

      Θα αναπαράγω απλά τις τελευταίες τρείς παραγράφους μήπως και καταλάβουμε πόσο η γενναιότητα 

είναι απαραίτητη και ταυτόχρονα αμείλικτη για έναν πολιτικό …

    Διαβάστε όσα ποτέ δεν ακούστηκαν στο Κοινοβούλιο απο το στόμα του κυρίου … 

" …Αν ένας πολιτικός στην προσπάθεια του να αμυνθεί παρουσιάζει όλους τους εισαγγελείς και τους δικαστές ως ενεργούμενα του πρωθυπουργού, ως ενεργούμενα του Μαξίμου, τότε ο πολίτης σε ποια Δικαιοσύνη θα πιστέψει και σε ποιες αποφάσεις θα υπακούσει; Αυτοσυγκράτηση λοιπόν, μήπως και περισώσουμε τίποτα. Τόλμη και ευθύνη χρειάζεται ο τόπος. Αυτές οι δύο λέξεις θα έπρεπε να χαρακτηρίζουν τις αποφάσεις μας στην Ελλάδα της ατέλειωτης κρίσης. Τόλμη και ευθύνη - πατριωτική ευθύνη- για λύση στο Μακεδονικό. Τόλμη και ευθύνη για την αντιμετώπιση των προκλήσεων στο Αιγαίο. Τόλμη και ευθύνη στη Βουλή και τη Δικαιοσύνη – για να διερευνηθούν, παλιά και νέα σκάνδαλα.

Προφανώς, όλοι είναι αθώοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου, αλλά και όλοι υπόκεινται σε έλεγχο για τα υπουργικά τους ή ακόμη και τα πρωθυπουργικά τους πεπραγμένα. Και ελπίζω αυτόν τον έλεγχο να μπορέσει να τον ασκήσει η Βουλή στο όνομα της Δικαιοσύνης και μόνο της Δικαιοσύνης! Και εδώ τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα: Δεσμεύεται η κυβερνητική πλειοψηφία ότι η διερεύνηση θα πάει μέχρι τέλους; Ο κ.Τσίπρας που θα μιλήσει σε λίγο πρέπει να διαβεβαιώσει τον ελληνικό λαό ότι οι βουλευτές του δεν θα πουν αύριο ότι τα αδικήματα έχουν παραγραφεί. Δεν θα κάνουμε μια προανακριτική δύο ημερών μόνο και μόνο για να βγάλουν κάποιοι φωτογραφίες για τα προεκλογικά τους φυλλάδια.

Έρευνα μέχρι τέλους! Με αυτό το πνεύμα το Ποτάμι ψηφίζει υπέρ της προανακριτικής. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, διαχρονικά σημαντικό! Πρέπει να μην παραγράφονται τα αδικήματα των υπουργών. Πρέπει να σταματήσει η ασυλία των πολιτικών. Πρέπει λοιπόν να αλλάξουμε το Σύνταγμα για να μην αποφαίνονται οι πολιτικοί για την αθωότητα ή την ενοχή πολιτικών. Γιατί δυστυχώς, όπως έχει αποδειχθεί, οι πολιτικές σκοπιμότητες δεν επιτρέπουν την απόδοση δικαιοσύνης. Το Ποτάμι προτείνει τη θεσμοθέτηση Δικαστικού Συμβουλίου με πλειοψηφία ανώτατων δικαστών και εισαγγελέων που θα έχει την αρμοδιότητα για τη δίωξη πολιτικών προσώπων. Επίσης, προτείνουμε η άρση ασυλίας των Βουλευτών να μην είναι πλέον αρμοδιότητα της Βουλής, αλλά να αποφασίζει γι’ αυτήν Δικαστικό Συμβούλιο με πλειοψηφία δικαστών και εισαγγελέων του Εφετείου.

Αυτές τις τομές έχει ανάγκη η κοινωνία!  … "

               Μοιάζει σα να έπεσε βαρύ το φορτίο στις πλάτες του ανδρός.

        Ολα δείχνουν πως αυτά τα απλά, αληθινά λόγια που θα μπορούσαν

      να εκφράσουν κάθε πολίτη αυτής της βασανισμένης χώρας,  

      φάνηκαν δυσβάσταχτο φορτίο για τις πλάτες του "ηγέτη" ενός

      κινήματος που σίγουρα δεν ξεκίνησε και δεν πλαισιώθηκε τυχαία 

      αλλά μέσα από ένα "αδιέξοδο του κορεσμένου πολιτικού μας βίου".

             Βρέθηκε λοιπόν μιά δικαιολογία … πως … "καθυστέρησε" …

     η προβολή του, πως τον υπονόμευσαν, τον υποσκέλισαν, τον …

     βάλανε στη θέση κομπάρσου κι όχι "πρωταγωνιστή" …

            Κι όμως αν είχε την ελάχιστη Τόλμη να αρθρώσει αυτές τις   

      αράδες, αυτό το βράδυ έστω και στο ξημέρωμα, από τα δελτία 

      των τηλεοπτικών διαύλων,  θα είχε εκφράσει μιά απλή, αγνή κι 

      ακέραια αληθινή πρόταση μέσα στο νεφελώδες πεδίο της σύγχρονης

      πολιτικής Θύελλας …

             Είχε μιά ευκαιρία να αποδείξει πως και ο ίδιος και το Κίνημα 

        του (το Ποτάμι) εκφράζουν πραγματικά τους πόθους και τα 

        βάσανα όσων πασχίζουν  να "εκσυγχρονίσουν" τη χώρα σε μιά

       Δυτική Αστική Δημοκρατία … 

               Τελικά είχε μιά τελευταία ευκαιρία να αποδείξει ως ηγέτης 

        οτι πιστεύει αληθινά κι ο ίδιος όσα πρέσβευε τόσο καιρό και όχι

       πως πάντα απλά "απήγγειλε", "ανέγνωζε" και προσποιήτο …

             Ομως της Νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η Μέρα και Γελά …

       λέει ο σοφός λαός και ήρθε η ώρα της κρίσεως …

              Στο Κοινοβούλιο μέρες και νύχτες σα τη χθεσινή θα 

         καταγραφούν στη Ιστορία του τόπου και κάποιοι απλά 

         δεν "άντεξαν" … η όπως λέει ο λαός … 

              " Δέ τό 'χουν " …

          Θεόφιλος Βανδώρος 

                22/2/2018

               ώρα : 05.00 πμ.