Στο Κελί της ΗΡΙΑΝΝΑ Β.Λ.

                               Γιά την …  ΗΡΙΑΝΝΑ Β.Λ. 

«… Η μη δυνατότητα να βρούμε ένα επαρκές λογικό κίνητρο για ορισμένες κακές και καταστροφικές πράξεις, θα μπορούσε να μας οδηγήσει στο να τις θεωρήσουμε σαν το αποτέλεσμα των υποβολών του Διαβόλου, αν η εμπειρία και η ιστορία δεν μας δίδασκαν πως συχνά ο Θεός εξάγει απ’ αυτές την ίδρυση της τάξης και την τιμωρία των αχρείων – αφού χρησιμοποιεί τους ίδιους αχρείους ως συνεργούς!…»

Charles Baudelaire, Αισθητικές Περιέργειες

       

     Στου ποιητή το Ανήλιαγο, το υγρό του κελί

νευρικά να χτυπάει το πόδι μιά δική του γραφή,

   Το βλέμμα Φλογίζεται και αμέσως μετρά 

 της Ψυχής του στο Άπειρο τη Γενναία Βουτιά.

 Ακατάσχετα γέλια αντηχούνε στους τοίχους 

 μαγνητίζουν το νού στους παράλογους ήχους,

Αλλόκοτες σκέψεις ορμούν κι ένας Φόβος Γελοίος,

  Εγκλεισμού πολυποίκιλη Αηδία, μπερδεμένος, Αχρείος.

 Μιά διάνοια κλεισμένη σε αχούρι υπόγειο

με γκριμάτσες, κραυγές σ' ενα βρώμικο όργιο.

Να συσπάται, να τρέμει να βουλώνει τα μάτια

 Οι εφιάλτες γκρεμίζουν των Ονείρων Παλάτια.

 Εμβλημά σου η Ψυχή με Ελεύθερες Σκέψεις

 που η Βία τη πνίγει …  μ' Υποχθόνιες Βλέψεις.   

       ( Μια Ελεύθερη Απόδοση από το ποίημα 

                     του 

         Charles Baudelaire : Sur Le Tasse en prison d'Eugène Delacroix  )     

                                           

        Θεόφιλος Βανδώρος 

         12 Ιουνίου 2017 

           ώρα Νυχτερινή