ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΓΕΜΕΝΟ ΑΥΛΟ ΣΤΑ ΤΣΙΓΚΕΛΙΑ ΤΗΣ ΚΡΕΑΤΑΓΟΡΑΣ...
… Δεν απέχει σε καιρούς γενικευμένης Κρίσης, παρά ένα βήμα κι όμως όσο κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο πολύ θλιβερό και σχεδόν νεκρόφιλο στην πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο ,ιδιαίτερα αισιόδοξο και γεμάτο προοπτικές.
Ολο το φετινό Χειμώνα με τις πολλές απογοητεύσεις η Τέχνη παρουσίασε μια άνθιση τόσο σε εμπνευσμένες παραστάσεις όσο και με τις καινοτόμες προσεγγίσεις. Η Λυρική μας ενθουσίασε με τις θαυμάσιες παραστάσεις του " Καρυοθραύστη" αλλά και με την επιλογή του Διευθυντή της να γυρίσει την Ελλάδα παρουσιάζοντας το πρόγραμμα της σε χώρους εντελώς "παρθένους" . Μάλιστα επιλέχτηκε ο χώρος της Κρεαταγοράς που άλλωστε όπως και οι ίδιες Αγορές άλλων μεγάλων πόλεων ( του Ηρακλείου, της Θεσ/κης και αλλού) είναι κατασκευασμένες στην ίδια αρχιτεκτονική γραμμή . Η Βαρβάκειος με ιστορία απο το 1886 είναι όπως καταλαβαίνετε προσφορά του ιδρύματος Βαρβάκη. Με εκδηλώσεις λοιπόν απο τη Λυρική αλλά και τους Atenistas τώρα ξεχυλίζει και η Τέχνη στους γύρω δρόμους. Στη Σοφοκλέους 18 συγκεκριμένα στο Coffee Inn Espresso Bar παρουσιάζεται απο τις 15/4 και κάθε Δευτέρα, Τρίτη,Τετάρτη Πέμπτη και Παρασκευή το Θέατρο του Δρόμου με τη παράσταση " Κλάματα της Δεκάρας" που όπως σημειώνει ο εμπνευστής του και ιδιοκτήτης του Καφέ Μπάμπης Καλαντζής είναι "κλεμμένο μόνο κατά 87%" απο την "Οπερα της Πεντάρας "του Μπρέχτ. Με άξιους συντελεστές τους ηθοποιούς Μαρία Δρακοπούλου, Σωτηρία Χατζή, Μαρία Χαλεπή, Αλέξη Μαρτζούκο Κων/νο Παπαδόπουλο, σε στίχους και μουσική του Νίκου Ψαριανού, σκηνικά του Ιωάννη Καπιώτη και επιμέλεια κειμένου του Θοδωρή Τσαπακίδη στις 16.00 μμ . Είναι μια πρόταση "ανάσα" μέσα στη κατάθλιψη που επικράτησε στο Κέντρο της Αθήνας , μια πρόταση που εντάσει το Θέατρο και την Τέχνη στην πρωτοπορεία του Αγώνα για την Αξιοπρέπεια και την Ελευθερία. Με εξαιρετικές ερμηνείες μέσα στη κίνηση του κέντρου με τις φωνές της αγοράς και τους ξαφνιασμένους περαστικούς που κολάνε όταν αντιλαμβάνονται πως άθελα τους έχουν ενταχθεί στη παράσταση μιάς και η διαδραστικότητα του Θεάτρου του Δρόμου μαζί με τα αντανακλαστικά και τη προσαρμοστικότητα των άξιων αγωνιστών ηθοποιών ξεπερνούν με φανντασία και μπρίο όποια "αναποδιά" και κάθε αιφνιδιασμό. Αυτή είναι ακόμα μια απο τις ομορφιές στο Θέατρο του Δρόμου.
Στο Μαγεμένο Αυλό απέναντι απο τη Ρηγίλης και το Ωδείο Αθηνών στη φημισμένη πλατειούλα το πνεύμα του Μάνου Xατζιδάκη κυριαρχεί και παιχνιδιάρικα μας κλείνει το μάτι όλο το Χειμώνα με το βαριετέ του Γιώργου Βασιλειάδη όπου παλιοί και νέοι ηθοποιοί ξαναζωντάνεψαν το Μουσικό αθηναικό Θέατρο με μια παράσταση αντάξια της ιστορίας αυτής της πόλης. Τη Δευτέρα 22/4 παίχτηκε η τελευταία παράσταση αλλά η πρόταση παραμένει και η υποδοχή που της επεφύλαξε το κοινό είναι τόσο θερμή που σίγουρα οι επιχειρηματίες πρέπει σοβαρά να αντιμετωπίσουν τη δυνατότητα να γενικευθούν τέτοιες πρωτοβουλίες . Τώρα μάλιστα που έρχεται καλπάζοντας το Καλοκαίρι ( 30 βαθμοί πρόβλεψη καιρού για το Πάσχα) ίσως θα πρέπει να αξιοποιηθούν οι πεζόδρομοι και να ζωντανέψουν με παραστάσεις αντίστοιχες αλλά και συναυλίες , απαγγελίες και πάσης φύσεως ζωντανες performance (βαρβαριστί) .
Οι πελάτες με ένα σχετικά πολύ μικρό αντίτιμο αλλά και με προσεγμένες τιμές μπορεί να παρακολουθήσουν καταναλώνοντας καφέδες , μπύρες, ποτά και γλυκά ακόμα και πλήρες γεύμα η δείπνο και πάντα να μένουν ευχαριστημένοι έχοντας περάσει ένα απόγευμα η μια βραδυά συνδιάζοντας τη έξοδο τους με θέαμα . Μια εναλλακτική πρόταση που οι κατα τόπους Δημοτικές Αρχές εφ' όσον δεν δύνανται να αντέξουν το οικονομικό βάρος των ΔΗΠΕΘΕ παρά μόνο σε ελάχιστες πόλεις , είναι σε θέση να βοηθήσουν οργανώνοντας τους επιχειρηματίες και προσφέροντας χώρους στους καλλιτέχνες.
Η Τέχνη αντέχει την Κρίση . Ξεπερνάει τις προσπάθειες Αυτολογοκρισίας . Η Τέχνη στη Πρώτη Γραμμή εμπνέοντας Αισιοδοξία και Ελπίδα . Με λόγο Σατυρικό, Παιχνιδιάρικο, Κριτικό, Δραματικό, Ρομαντικό κατα περίσταση αλλά και Ρωμαλέο έχει τη δυνατότητα να μας "Παιδεύσει" διασκεδάζοντας μας και να μας προσφέρει ιδέες αλλά και θέσεις εργασίας.
Με Τραγούδια ως το πρωί οι Πλατείες και οι Πεζόδρομοι μπορούν να ζωντανέψουν και πάλι προσφέροντας κέφι και προβληματισμό , καταφύγιο για τους ρομαντικούς και παρείστικο γλέντι για όλους μας.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΝΔΩΡΟΣ.
… Δεν απέχει σε καιρούς γενικευμένης Κρίσης, παρά ένα βήμα κι όμως όσο κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο πολύ θλιβερό και σχεδόν νεκρόφιλο στην πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο ,ιδιαίτερα αισιόδοξο και γεμάτο προοπτικές.
Ολο το φετινό Χειμώνα με τις πολλές απογοητεύσεις η Τέχνη παρουσίασε μια άνθιση τόσο σε εμπνευσμένες παραστάσεις όσο και με τις καινοτόμες προσεγγίσεις. Η Λυρική μας ενθουσίασε με τις θαυμάσιες παραστάσεις του " Καρυοθραύστη" αλλά και με την επιλογή του Διευθυντή της να γυρίσει την Ελλάδα παρουσιάζοντας το πρόγραμμα της σε χώρους εντελώς "παρθένους" . Μάλιστα επιλέχτηκε ο χώρος της Κρεαταγοράς που άλλωστε όπως και οι ίδιες Αγορές άλλων μεγάλων πόλεων ( του Ηρακλείου, της Θεσ/κης και αλλού) είναι κατασκευασμένες στην ίδια αρχιτεκτονική γραμμή . Η Βαρβάκειος με ιστορία απο το 1886 είναι όπως καταλαβαίνετε προσφορά του ιδρύματος Βαρβάκη. Με εκδηλώσεις λοιπόν απο τη Λυρική αλλά και τους Atenistas τώρα ξεχυλίζει και η Τέχνη στους γύρω δρόμους. Στη Σοφοκλέους 18 συγκεκριμένα στο Coffee Inn Espresso Bar παρουσιάζεται απο τις 15/4 και κάθε Δευτέρα, Τρίτη,Τετάρτη Πέμπτη και Παρασκευή το Θέατρο του Δρόμου με τη παράσταση " Κλάματα της Δεκάρας" που όπως σημειώνει ο εμπνευστής του και ιδιοκτήτης του Καφέ Μπάμπης Καλαντζής είναι "κλεμμένο μόνο κατά 87%" απο την "Οπερα της Πεντάρας "του Μπρέχτ. Με άξιους συντελεστές τους ηθοποιούς Μαρία Δρακοπούλου, Σωτηρία Χατζή, Μαρία Χαλεπή, Αλέξη Μαρτζούκο Κων/νο Παπαδόπουλο, σε στίχους και μουσική του Νίκου Ψαριανού, σκηνικά του Ιωάννη Καπιώτη και επιμέλεια κειμένου του Θοδωρή Τσαπακίδη στις 16.00 μμ . Είναι μια πρόταση "ανάσα" μέσα στη κατάθλιψη που επικράτησε στο Κέντρο της Αθήνας , μια πρόταση που εντάσει το Θέατρο και την Τέχνη στην πρωτοπορεία του Αγώνα για την Αξιοπρέπεια και την Ελευθερία. Με εξαιρετικές ερμηνείες μέσα στη κίνηση του κέντρου με τις φωνές της αγοράς και τους ξαφνιασμένους περαστικούς που κολάνε όταν αντιλαμβάνονται πως άθελα τους έχουν ενταχθεί στη παράσταση μιάς και η διαδραστικότητα του Θεάτρου του Δρόμου μαζί με τα αντανακλαστικά και τη προσαρμοστικότητα των άξιων αγωνιστών ηθοποιών ξεπερνούν με φανντασία και μπρίο όποια "αναποδιά" και κάθε αιφνιδιασμό. Αυτή είναι ακόμα μια απο τις ομορφιές στο Θέατρο του Δρόμου.
Στο Μαγεμένο Αυλό απέναντι απο τη Ρηγίλης και το Ωδείο Αθηνών στη φημισμένη πλατειούλα το πνεύμα του Μάνου Xατζιδάκη κυριαρχεί και παιχνιδιάρικα μας κλείνει το μάτι όλο το Χειμώνα με το βαριετέ του Γιώργου Βασιλειάδη όπου παλιοί και νέοι ηθοποιοί ξαναζωντάνεψαν το Μουσικό αθηναικό Θέατρο με μια παράσταση αντάξια της ιστορίας αυτής της πόλης. Τη Δευτέρα 22/4 παίχτηκε η τελευταία παράσταση αλλά η πρόταση παραμένει και η υποδοχή που της επεφύλαξε το κοινό είναι τόσο θερμή που σίγουρα οι επιχειρηματίες πρέπει σοβαρά να αντιμετωπίσουν τη δυνατότητα να γενικευθούν τέτοιες πρωτοβουλίες . Τώρα μάλιστα που έρχεται καλπάζοντας το Καλοκαίρι ( 30 βαθμοί πρόβλεψη καιρού για το Πάσχα) ίσως θα πρέπει να αξιοποιηθούν οι πεζόδρομοι και να ζωντανέψουν με παραστάσεις αντίστοιχες αλλά και συναυλίες , απαγγελίες και πάσης φύσεως ζωντανες performance (βαρβαριστί) .
Οι πελάτες με ένα σχετικά πολύ μικρό αντίτιμο αλλά και με προσεγμένες τιμές μπορεί να παρακολουθήσουν καταναλώνοντας καφέδες , μπύρες, ποτά και γλυκά ακόμα και πλήρες γεύμα η δείπνο και πάντα να μένουν ευχαριστημένοι έχοντας περάσει ένα απόγευμα η μια βραδυά συνδιάζοντας τη έξοδο τους με θέαμα . Μια εναλλακτική πρόταση που οι κατα τόπους Δημοτικές Αρχές εφ' όσον δεν δύνανται να αντέξουν το οικονομικό βάρος των ΔΗΠΕΘΕ παρά μόνο σε ελάχιστες πόλεις , είναι σε θέση να βοηθήσουν οργανώνοντας τους επιχειρηματίες και προσφέροντας χώρους στους καλλιτέχνες.
Η Τέχνη αντέχει την Κρίση . Ξεπερνάει τις προσπάθειες Αυτολογοκρισίας . Η Τέχνη στη Πρώτη Γραμμή εμπνέοντας Αισιοδοξία και Ελπίδα . Με λόγο Σατυρικό, Παιχνιδιάρικο, Κριτικό, Δραματικό, Ρομαντικό κατα περίσταση αλλά και Ρωμαλέο έχει τη δυνατότητα να μας "Παιδεύσει" διασκεδάζοντας μας και να μας προσφέρει ιδέες αλλά και θέσεις εργασίας.
Με Τραγούδια ως το πρωί οι Πλατείες και οι Πεζόδρομοι μπορούν να ζωντανέψουν και πάλι προσφέροντας κέφι και προβληματισμό , καταφύγιο για τους ρομαντικούς και παρείστικο γλέντι για όλους μας.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΝΔΩΡΟΣ.
