ΡΑΓΙΣΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

                                                     



                            …  Και τότε πετάχτηκε ο Ζάκ μ' ένα ραγισμένο γυαλί στο χέρι …

       Ο Νόμος του Λύντς στην Ομόνοια, κλωτσιές σε αιμόφυρτο θύμα,  ίσως  όλη η κοινωνία της εικόνας και του καταναλωτισμού βρήκε ευκαιρία να κλωτσοπατήσει το κεφάλι και το σώμα του ΖΑΚ …

       Κρύβουμε μέσα μας έναν ηδονοβλεψία, έναν σιχαμερό εαυτό που προτιμάει να παρακολουθεί και να απολαμβάνει πως όλα συμβαίνουν σε " ΑΛΛΟΥΣ", σε "ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ"… σ' εκείνους που 

 "πηγάινανε γυρεύοντας" … 

    Κι ο Ζάκ ήταν κι αδερφή, κι ακτιβιστής, και τοξικομανής και … και .. και … κι η βρώμικη φοβική ενοχική καλπάζει … 

  

   Και τότε ο Ζάκ ξανασηκώθηκε κι άρπαξε ένα ραγισμένο γυαλί … 

   Λένε περαστικοί, αστυνόμοι, γιατροί, χασάπηδες, κρεοπώλες, μικροαστοί κοσμηματοπώλες με φανερές η/και κρυφές δολοφονικές διαθέσεις, δημοσιογράφοι, ο γείτονας μου, η κυρία στο ασανσέρ, ο διπλανός σου στο Μετρό …λένε για κλέφτες… για έγκλημα … για ουσίες … για ναρκωτικά … για σπασμένες βιτρίνες … για κορμιά και μυαλά να εκρήγνυνται και να τρέχουν στους δρόμους μιάς πόλης απούσας … που άδειασε από πολίτες και γέμισε θεατές … όλοι στην ασφάλεια που παρέχει η παθητική θέση του καναπέ … 

η απομακρυσμένη … διαρκής δικαιολογία … :

 "Δεν ήμουν εκεί … Δε ξέρω … "

  Ο Ζάκ όμως ήταν εκεί χτυπημένος, ρημαγμένος, παγιδευμένος … μικρόσωμος … αιμόφυρτος … ημιθανής … 

     Και τότε άρπαξε το ραγισμένο τζάμι … 

      κι όλοι τους κάνανε πίσω ...

    Τρείς μέρες τώρα παρακολουθούμε ως παθητικοί θεατές του καναπέ μια δολοφονία σε επεισόδια με όλα τα χαρακτηριστικά της

σαπουνόπερας. Αντικρουόμενες περιγραφές, περιπετειώδεις αναπαραστάσεις, έκτακτα γεγονότα και δηλώσεις, ευρήματα της τελευταίας στιγμής … και η εικόνα του βίντεο να τρέχει ξερνώντας τη χυδαιότητα του κανιβαλισμού … τη βρωμιά των "εκ του ασφαλούς νομοταγών νοικοκυραίων" … όλο το ζόφο του εσωτερικού κτήνους που κρύβεται πίσω από τις πολιτισμένες κι αποστειρωμένες συζητήσεις των τηλεοπτικών και "καθώς πρέπει" 

σχολιαστών ...

       Οι πάντα αμέτοχοι κριτές-θεατές-καταναλωτές  με κάθε τους ΜΑΤΙΆ κρυφοκοιτάζουν πίσω από ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΊΝΑ ΤΟΥ ΜΠΕΡΝΤΈ ΤΗΣ ΑΝΘΡΏΠΙΝΗΣ ΣΑΠΙΛΑΣ 

προσποιούμενοι πως τώρα ο  Δικαστής θα "ξανα-αποφασίσει" και στα σίγουρα θα βρεί την υπέρτατη δικαιολογία … για ΝΑ ΑΠΟΦΑΝΘΟΎΝ οριστικά πως : 

"έλα μωρέ το πρεζόνι καλά του κάνανε … κι ήταν κι ανωμαλάρα" 

 Ακριβώς όπως συνέβησαν τα "γεγονότα" βρήκαμε-συναντήσαμε το ΚΤΗΝΟΣ … απλά το ΚΤΗΝΟΣ που μόλις απόφαγε κατασπαράζοντας το θύμα του κι έπειτα αναρωτιέται αν φταίει το υψόμετρο για την τόση λαιμαργία … Κι αυτό το Κτήνος βρίσκεται να καθρεφτίζεται ως είδωλο μας …

       Ενα Κτήνος με "κάποια" μνήμη, μιά κάποια περιουσία, μιά αίσθηση της ιδιοκτησίας, της αυτοσυντήρησης, της ανασφάλειας και της φοβικής  ανεπάρκειας που έχει μάθει να αναθέτει την ύπαρξη του σε "κάποιον" ισχυρό … σε "όποιον" φανερά δυνατό … σε κάποιον που θα του δίνει πάντα το δικαίωμα στη δικαιολογία … 

   Το ζητούμενο είναι κάποιος άλλος να κάνει τη βρώμικη δουλειά … αλλά άμα λάχει …Τι απόλαυση ! η Ορμή της έξαρσης, η συντριβή του δεδομένα αδύνατου, του παγιδευμένου, του στιγματισμένου … του σίγουρου θύματος …κι έτσι σπάζοντας το καλούπι κι ανακαλύπτοντας τον αισχρότερο εαυτό … σε μια Τηλεοπτική Ψευδοστύση Χαυνωμένος σε εικονικό οργασμό να καυχιέται κρυφά πως … 

 " Το 'λειωσαν το σκουλήκι… "

   Πάντα το θύμα θα ψάχνει για τον ιδανικό του δήμιο και γεμάτο απόγνωση θα παρακαλάει για μια τερατώδη τελετή αυτοφαγίας …

   Πάντα ο θύτης θα στηρίζει την ισχύ του τρόμου στη λατρεία των θυμάτων του κι όπως τα βλέμματα τους θα καθρεφτίζονται η διαστροφή του έρωτα θα σπαράζει κοχλάζωντας στην Κόλαση 

μιας ανεπάρκειας τσακισμένων ταυτοτήτων ...

  Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΔΙΑΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ ...

 γεννάει στιγερά κοινωνικά εγκλήματα όπως στη περίπτωση του Ζάκ αλλά κι ακόμα πολιτικά φαινόμενα πάντα περασμένα μέσα από τη διαμεσολάβηση της εικόνας … 

 Το σκιάχτρο του φασισμού έσπασε τα δεσμά του κι αρμενίζει στις ιστοσελίδες και τα απολογητικά άρθρα των σχολιαστών … στα ΜΜΕ.

 Το φαινόμενο ενός σαπιοκάραβου γεμάτου μετανάστες να θαλασσοπνίγεται έξω από τα χωρικά ύδατα της Ιταλίας κι ένας διαρκής εκβιασμός (τις ζωές των μεταναστών έναντι της αποδοχής από τους μηχανισμούς των Βρυξελλών) 

μιάς απάνθρωπης πολιτικής της διάκρισης  

 των πέντε πλέον χωρών του Βίζεγκραντ (μαζί με τον Σαλβίνι στην Ιταλία) απο τους κανονισμούς και τις συνθήκες της ΕΕ, μεταλλάσσει το σκιάχτρο σε υπαρκτό δήμιο …

      Ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, ο σεξισμός, οι αυτοενοχικές διακρίσεις, η "ευρωπαϊκή ανωτερότητα", ο φυλετισμός, κορυφώνουν τη δυσαρέσκεια των πληθυσμών απο το αυξανόμενο μεταναστευτικό ρεύμα που δήθεν ευθύνεται και προκαλει την μικροεγκληματικότητα αλλά και όλα τα συντηρητικά αντανακλαστικά των μικροαστικών στρωμάτων που μέσα στον καπιταλιστικό κατακερματισμό και την αποξένωση βλέπουν τα "προνόμια" τους να εξαφανίζονται οδηγώντας στην αναζήτηση εξιλαστήριων θυμάτων και αποδιοπομπαίων τράγων, ευνοώντας λαϊκίστικες επιχειρηματολογίες και ξεκάθαρα φασιστικές πρακτικές …   

   Στο βάθος του πίνακα μπορεί τώρα να μοιάζει με μικρογραφική απεικόνιση αλλά στην προοπτική το Σκιάχτρο του Ναζισμού μεγεθύνεται με σταθερά βήματα. Η θανατοπολιτική, η βιομηχανική εξόντωση του ανθρώπινου γένους και η επιβολή της αδιαλλαξίας σε συνδυασμό με την κρατική ισχύ έχουν αποδειχθεί και στο παρελθόν ως εξαιρετικά ισχυροί αντίπαλοι … (Στον ΙΙ Παγκόσμιο Πόλεμο χρειάστηκε η συμβολή του συνόλου των Αστικών Δημοκρατικών Κρατών για να υπερισχύσουν σε μια ασύμμετρη συμμαχία με τους εξεγερμένους από τα βουνά της Ελλάδας μέχρι τα νησιά του Ειρηνικού)…

   Ο Ναζισμός είναι βαθειά συνδεδεμένος με το Κράτος όπως άλλωστε μας το περιγράφει και ο Μύθος** όπου μαζί με τα αδέρφια του τη Βία, το Ζήλο και τη Νίκη γεννήθηκαν απο τον Πάλλαντα και τη Στύγα. Ακόλουθοι και πιστοί υπηρέτες του Δία ήταν εκείνοι που έδεσαν τον Προμηθέα στον Καύκασο για να υποστεί την Τιμωρία του … 

    Ο Φασισμός και η Μισαλλοδοξία οδηγούν στη Μεταφυσική εγκαθίδρυση του Ναζισμού κι όταν αυτή θα ολοκληρωθεί και στον αισθητό κόσμο τότε  μάλλον δεν θα είναι αρκετή όλη η Ζωτική Δύναμη της Ανθρωπότητας για να ανταπεξέλθει και να υπερασπιστεί τη Ζωή …

  Από την Ουγγαρία, στην Πολωνία κι απο την Ιταλία στο Κερατσίνι, περνώντας από τους δρόμους του Παρισιού και της Στοκχόλμης, φτάνει ο ήχος από τις μπότες που ρυθμικά βροντάνε στο πλακόστρωτο καταστρέφοντας κάθε μορφή ελευθερίας κι όνειρο ουτοπίας … 

   Ενας Βρυκόλακας άνοιξε το φέρετρο και   

   κυκλοφορεί στις Ευρωπαϊκές Λεωφόρους … 

   Είναι ώρα να τον ξορκίσουμε μιά για πάντα ...

 Και πρώτα απ' όλα να τον εντοπίσουμε και να τον   

 ξεριζώσουμε από μέσα μας …

ΕΓΧΡΩΜΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ 

 24/9/2018

ΏΡΑ : 00.00 

                                  Ενα Παλαιότερο Κείμενο
                                  για ένα μάλλον Μη χρήσιμο
                                  πολυ -διαφημισμένο βιβλίο ...



                                  Εκ του ασφαλούς



   Διαβάζοντας αποσπάσματα (το ομολογώ) από το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη "Adults in the Room", υπάρχουν δυό τρία σημεία που με προβληματισαν για τις ουσιαστικές παραμέτρους αντίληψης αλλά και τις προθέσεις, του συγκεκριμένου ανθρώπου.
    Βέβαια μια προσωπογραφική ανάλυση δεν αποτελεί ορθολογική προσέγγιση στη κριτική των απόψεων. Όμως το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί τίποτε άλλο από μιά καταγραφή συζητήσεων, γεγονότων, μικρο-συνωμοσιών και τελικά μιά δήθεν αποκάλυψη
των εσωτερικών διεργασιών της "εξουσίας".
     Αλλωστε και ιστορικά για τόσο όσο θα "πουλήσει" αυτό το σύγχρονο πολιτικό μπέστ σέλλερ, για τους ιστορικούς αναλυτές θα αποτελεί απλά μια " Μιά Καταναλωτική Τσίχλα", σα να λέμε το Πόπ της Πολιτικής …
   Το συγκεκριμένο κείμενο θα αντέξει
στο χρόνο ώσπου νά'ρθει η ώρα να αποκαλυφθούν όσα ο αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας, δεν μας αναφέρει…
 Είτε επειδή δεν ήταν σε θέση να τα γνωρίζει είτε επειδή φάνηκε κατώτερος των περιστάσεων, ο Γιάνης απέτυχε να μας προσφέρει μια Ρηξικέλευθη
Απεικόνιση των εσωτερικών διεργασιών
της εξουσίας ( ανεξάρτητα από κάποια σχόλια διθυραμβικά που δημοσιεύτηκαν στο Διεθνή Τύπο).
        Μοιάζει ερεθιστικό να κοιτάζουμε μέσα από κλειδαρότρυπες τα τεκταινόμενα στίς αίθουσες
συνεδριάσεων όπου η Εξουσία καθορίζει τις μοίρες των λαών. Ομως τα πράγματα δεν είναι
έτσι απλά κι ο Γιάνης ( με ένα "ν") ως ακαδημαϊκός διδάσκαλος θα πρέπει να το γνωρίζει πολύ καλά.
     Προσωπικά μου ήταν από σχετικά ενδιαφέρον ως οικονομολόγος έως και εντελώς αδιάφορος πολιτικά (το έχω αυτό το χούϊ).
       Ποτέ δε πίστεψα πως οι ουσιαστικές αποφάσεις είναι αποτέλεσμα των ατέλειωτων ή και πολλές φορές οριακά ολιγόλεπτων συναντήσεων των εκάστοτε εκλεγμένων η μή ηγετών.
      Ακόμα και ο γερο-ράφτης Μπαρμπα-Λιάς στη Πλατεία Βικτωρίας στα μέσα της δεκαετίας του 1970 το γνώριζε και μας
έλεγε καπνίζοντας βαριά τσιγάρα άφιλτρα…
       "Αν το Καθολικό Κλειδί δεν επικρατήσει
θα καταστραφούν τα τρία τέταρτα της Ανθρωπότητας και τα δύο τρίτα των Υψικαμίνων" …
         Αυτός ο παλιός Αρχειομαρξιστής προσπαθούσε να μας διδάξει σε λίγες ώρες (όσες του μένανε) τη γνώση μιάς ζωής αγώνα και πολέμικής στο εργατικό κίνημα.
      Λόγια εμπειρικά βγαλμένα από ένα συνδυασμό θεωρίας και πράξης…
    Αυτά όσον αφορά στην ακαδημαϊκή παιδεία του Γιάνη για τον Μαρξισμό…
        Αφού λοιπόν με μιά σειρά από συμμετοχές του σε διεθνή συνέδρια, προσπάθησε να "αναβαπτισθεί" από τεχνοκράτης σύμβουλος των σοσιαλδημοκρατών στην Ελλάδα σε επαναστάτη μαρξιστή… (ποτέ δε τόλμησε να βαδίσει σε μονοπάτια δύσβατα που απαιτούν συμπύκνωση της θεωρίας με τη δράση και η ακαδημαϊκή του πορεία δεν του δίνει άφεση αμαρτιών …) έφτασε να συμμετέχει σε Forum με τον Νόαμ Τσόμσκι που απλά εκτελώντας το ρόλο του ως δημόσιο πρόσωπο και διεθνής περσόνα, αναγκάστηκε από το Γιάνη να βάλει και στο πέτο του τη
"καρφίτσα" του DiEM…

       Ας αφήσουμε κατά μέρος την απόλυτη έλλειψη στοιχειώδους ευγένειας, πράγμα άγνωστο για εμμονικούς εγωτολάγνους…
 κι ας πάμε στην ουσία που είναι απλή και φανερή.
      Ο Βαρουφάκης έκανε εκστρατεία ενάντια
στο BREXIT αλλά τώρα επιστρέφει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στη Μεγάλη Βρεταννία και τη Τερέζα Μέϊ προσωπικά, μέσα
 στα πλαίσια (λέει) του κινήματος DiEM…
         Ακριβώς μέ την ίδια απαράλλακτη αμετροέπεια, παρουσιάζεται στα Βρετανικά ΜΜΕ και υποστηρίζει πως εκείνος κατέχει και μπορεί "γενναιόδωρα" να τους προσφέρει τη μέθοδο μιάς "βελούδινης αποχώρισης" από
 την Ευρωπαϊκή Ένωση...
        Κι όλα τούτα δεν αποτελούν τίποτα πέρα από ένα μηντιακό τέχνασμα ενός τυχοδιώκτη
των Μέσων Ενημέρωσης .
     Δεν αμφισβητώ τους ακαδημαϊκούς τίτλους και τη Πανεπιστημιακή καριέρα του Γιάνη.
      Μπορεί να τους κρατήσει και να τους επιδεικνύει καδραρισμένους στο τοίχο του γραφείου του.
      Ο Όλεθρος της οικονομικής, κοινωνικής και αξιακής κρίσης που επικρατεί στο λεγόμενο "παγκοσμιοποιημένο χωριό" και ιδιαίτερα στην Ελλάδα τα τελευταία 9 χρόνια, δεν αφήνει περιθώρια για μελιστάλακτα τραγουδάκια ούτε για μεσοβέζικες λύσεις που εδώ και
δεκαετίες έχουν φανεί αναποτελεσματικές.
    Θα με συγχωρήσετε αλλά προσωπικά ως παλιός ροκάς βαριέμαι τις σαχλαμάρες και προτιμώ το βαρύ ρυθμό του Μπλούζ, το λιτό θανατικό μέτρο του ζεϊμπέκικου και την Ιερή Τρέλα μιάς Ρόκ Συναυλίας …
     


        Θεόφιλος Βανδώρος
            31η Μαϊου 2017
            ώρα : 06.54 πμ.

                                     ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ 

                                                            ή

                                               Αστικού τύπου 

                                     επιχειρήματα στο όνομα

                                      του … "κινήματος" …

     Στις 20/6/18, 4.24 μμ. δημοσιεύτηκε στο indymedia.Athens μια ανακοίνωση ενός διαχειριστή που υπογράφει ως "globe" με τον γενικό αλλά τόσο ενδεικτικό τίτλο :

" Πολιτική τοποθέτηση μέλους της Διαχειριστικής Ομάδας του athens.indymedia, αναφορικά στo δημοσίευμα με τίτλο «Σχετικά με την παρέμβαση και τις διαδοχικές ''ανακαταλήψεις'' στην Αραχώβης 44»    

https://athens.indymedia.org/post/1589195/

     Ο συγκεκριμένος διαχειριστής (globe) αναφέρεται σε κείμενο με υπογραφή "Συμμετέχοντες-ουσες" που δημοσιεύτηκε στις 17/6/18.

Ξεκίνησε πρώτα απο μια ιστορική αναφορά στα δύο τρία τελευταία χρόνια όπου σαφέστατα μας παραθέτει την άποψη του και για κάποιον άλλο διαχειριστή που κατα τη γνώμη του, ο τρόπος που διαχειριζόταν τις ανακοινώσεις, αναλήψεις ευθύνης και καταγγελίες κλπ. παραβίαζε την ΠΔ με διάφορες εξαιρέσεις οπότε για να δημοσιευτούν έδινε την προσωπική του εγγύηση … έως ότου αποχώρησε απο τη ΔΟ πριν την απολογιστική του '18 … 

    Συνεχίζει υπερασπιζόμενος την αξιοπιστία, τις συλλογικές συμφωνίες και τη συλλογικότητα του Athens Indymedia αναφέροντας περιστατικά που όλως τυχαία σχεδόν στο σύνολο τους έχουν σχέση με αντιθέσεις ακόμα και αντιπαραθέσεις, ανάμεσα στην ΑντιΕξουσιατική Κίνηση (ΑΚ) και κάποιων σκοτεινών συμμάχων της (που τους κατονομάζει ή μάλλον τους "φωτογραφίζει" ενώ ταυτόχρονα καταγγέλει συλλήβδην την ΑΚ και "κάποιους" άλλους που τους αποκαλεί από "ανώνυμους εκκενωτές", "μαφιόζικο κύκλωμα" ακόμα και προσωπικά αναφερόμενος σε "γνωστό τραμπούκο" … ) και ομάδες και συλλογικότητες του χώρου αλλά και ατομικότητες που χρόνια τώρα άλλες ομάδες ανταγωνίζονται και με μια εμμονή κατακρίνουν και καταγγέλουν όλες τις δράσεις της ΑΚ όπως και στο παρελθόν έχουν στοχοποιηθεί (ατομικότητες και ομάδες), με την ίδια "πολιτικάντικη" γλώσσα και με μια σταθερή επιχειρηματολογία που έχει δύο μέτρα και πολλά σταθμά …

     Με λίγα λόγια … μια διαδικασία που στηρίζεται στο κουτσομπολιό, τη δυσφήμιση, την επιλεκτική "μνήμη" και μια διαρκή αυτιστική επανάληψη μύθων, λάσπης και ξεκάθαρων διαστρεβλώσεων των γεγονότων, πασπαλισμένων με μπόλικη συνωμοσιολογία …

    Αναφέρεται λοιπόν στην αντιπαράθεση ανάμεσα στην ΑΚ και άλλες συλλογικότητες είτε καταλήψεων (GARE, Κάνιγγος κλπ.) ή και όμάδων του χώρου. Στα επιχείρηματα - παραδείγματα - ιστορικών στοιχείων, πάντα μεταχειρίζεται την τακτική της παράθεσης τους ως θέσφατα, ως "δεδομένα", ως "αποδεδειγμένα" συμβάντα ακόμα κι όταν καθένας που έχει έστω και ελάχιστη επαφή με το χώρο γνωρίζει πως η Αλήθεια δε διατυπώνεται απο κάποιον "αντικειμενικό" παρατηρητή εφ' όσον όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συμμετέχουμε (τώρα ή και στο παρελθόν) σε όλα με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές εμπειρίες που πρέπει να διασταυρωθούν πριν καταλήξουμε σε μια αποφασιστική κριτική που οδηγεί σε μια σύνθεση πολιτικής θέσης. 

      Χρησιμοποιεί δηλαδή ο συγκεκριμένος "globe" ξεκάθαρα μια προπαγανδιστική τακτική αντί για μιά "αντικειμενική" κατάθεση που (κατ' αυτόν) θα μας οδηγήσει στην Αλήθεια. 

    Ένα πρώτο πρόχειρο παράδειγμα είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί για να απαξιώσει κάποιο άλλο μέλος του a.i. που απλά δέχτηκε να δημοσιεύσει το κείμενο με υπογραφή "Συμμετέχοντες-σες", κατηγορώντας τον πως με "συκοφαντικές κατηγορίες πασπαλισμένες απο αδιαμφισβήτητα ψεύδη" κι ενώ είχαν  κατατεθεί "ενστάσεις ή αμφιβολίες" για τα ακριβή γεγονότα που τα ονομάζει "διακυβεύματα" (chic) απο "άλλους διαχειριστές" … ο συγκεκριμένος "παλιό μέλος" όπως παραδέχεται ο "globe", με την 

" ΤΥΠΙΚΗ ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΕΝΟΣ ΑΡΙΘΜΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ" ανέβασε το κείμενο "Σχετικά με την παρέμβαση και τις διαδοχικές "ανακαταλήψεις" στην Αραχώβης 44" που υπέγραφαν οι " Συμμετέχοντες-σες". 

      Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα πως ο "globe" ανακατεύει την τράπουλα ώστε σαν παπατζής να μπερδέψει το "θύμα" του … 

  Μιάς και υπήρχε πλειοψηφία και κοινή απόφαση της Δ.Ο., ο "globe" ανατρέχει σε μακροσκελείς αναφορές στις εσωτερικές διεργασίες του Athens Indymedia και βγάζοντας ένα ΛΑΓΟ από το καπέλο του Μάγου μας πετάει μια ιστορία περι "εφαρμογής της ΠΔ (που) αποτέλεσε βασική θεματική και η ενδεχόμενη παραβίασή της απο  κείμενα υπαρκτών συλλογικοτήτων, σημαντικό ειδικό ζήτημα" …  

      Δηλαδή τελικά οι υπογράφοντες το κείμενο οι : "Συμμετέχοντες-σες", υπάρχουν ή δεν υπάρχουν ως συλλογικότητα ?????????

      Επειδή Μπέρδευτήκαμε Δηλαδή …    

     Αν δεν υπάρχουν τότε αναφέρεται σε "φανταστικά σενάρια" αν όμως υπάρχουν τότε πως τους το αμφισβητεί ???

     Για να επανέλθει στη σύγχυση που διέπει το κατά τα λοιπά στρωτό κείμενο του κι επιδιώκοντας να συμπαρασύρει τους αναγνώστες της "Ιερεμιάδας" του, αφού μας διαβεβαιώσει πως κανείς δεν είναι υπεράνω της δημόσιας κριτικής και οι "ανώνυμοι εκκενωτές" είναι εκείνοι που "λασπολογούν ενάντια σε ένα ανοιχτό οριζόντιο κινηματικό σώμα, τη συνέλευση των αλληλέγγυων που ανακατέλαβαν την Αραχώβης", επιτίθεται τόσο στον διαχειριστή που θεώρησε πως έπρεπε για "ειδικό ζήτημα"

να δημοσιευτεί το κείμενο " Συμμετέχοντες-σες" όσο και με βίαιο κι αντισυντροφικό ύφος καταφέρεται κατά όσων δε συμφωνούν με τη περιορισμένη εμμονική του άποψη-συκοφαντία. 

      Και για να ξηγιόμαστε ΠΟΥ διάβασε πως στο κείμενο τους οι "Συμμετέχοντες-σες" λασπολογούν ενάντια σε όσους μετείχαν στη συνέλευση στο Γκίνη ? 

     Απλά και ξεκάθαρα τόσο σε αυτό το κείμενο όσο και σε άλλα που απλά δεν δημοσιεύτηκαν στο a.i. (προφανώς λόγω των "ενστάσεων" και της έντονης αντιπαράθεσης σχετικά με το πρώτο), διατυπώθηκε η άποψη και η καταγγελία πως η πληροφόρηση για το συμβάν της Δευτέρας 17/6 είναι και λανθασμένη και διανθισμένη με συκοφαντίες, κουτσομπολιά και ξεκάθαρα τερατώδη ψέματα … 

    Αλλιώς π.χ. Πως εξαφανίστηκαν απο τις αρχικές κατηγορίες του πρώτου κειμένου που καταγγέλει την παρέμβαση στην Αραχώβης τα   

περί "μάτσο" συμπεριφοράς μόλις αναφέρθηκε με τη υπογραφή η παρουσία-συμμετοχή και γυναικών στη συλλογικότητα ..?

     Πως απαλείφθηκε από τα δήθεν κλοπιμαία ο φορητός υπολογιστής μόλις με αποδείξεις εμφανίστηκε η κοπέλα που της το άρπαξαν απο το Γκάζι και παρακολουθώντας τους (δύο εκ των τριών)

ανακάλυψε πως κατοικο-εδρεύουν στην Αραχώβης 44..??? 

    Ας μας εξηγήσουν : Ποιός είναι ο άρρωστος που του "έκλεψαν" τα χρήματα για τη θεραπεία του… και …

     Πως γίνεται να εκδιώχθηκαν ΟΛΟΙ στη πρώτη παρέμβαση όταν τουλάχιστον κάποιοι μετάνάστες με εμφανή προβλήματα παρέμειναν απλά για λόγους πρακτικούς (ήταν βράδυ και κανείς δεν έδιωξε αρρώστους ή αναπήρους και σχεδόν ανήλικους η εμφανώς ταλαιπωρημένους συνανθρώπους).

     Επίσης ας αναλογιστούμε ΟΛΟΙ πως είναι δυνατόν κάποιοι εκ των μεταναστών - κατοίκων να έχουν διαβατήρια όταν ξέρουμε πάρα πολύ καλά πως είτε οι διακινητές τους ή ακόμα και οι ίδιοι τα 

"χάνουν" για προφανείς λόγους που άπτονται της διαδικασίας αναγνώρισης προσφύγων απο εμπόλεμες ζώνες.

      

    Υπάρχει και σειρά άλλων κατηγοριών που στα κείμενα που ακολούθησαν το αρχικό, "ξεχάστηκαν" για να παραμείνουν όμως οι εξόχως προσβλητικές λασπολογίες για "ξυλοδαρμούς, καθολικό διωγμό-εκκένωση όλων ανεξαιρέτως των κατοίκων της Αραχώβης" καθώς και οι "προ-ανακριτικού τύπου" συκοφαντίες για "κλοπές διαβατηρίων"… 

Πάρα πολύ όμορφα λοιπόν προετοιμάζεται ένα καθαρά ποινικής μορφής κατηγορητήριο με την άμεση προτροπή να τιμωρηθούν οι "ένοχοι" … 

                Αυτά όσον αφορά στο ποιός απευθύνει και προτρέπει σε

κατηγορίες που μπορούν να δημιουργήσουν Δικογραφίες και μετά

να επακολουθήσει … (πιθανά) μια εισαγγελική εντολή-ανάθεσης για τυχόν ποινικά κολάσιμες πράξεις …??? !!!

    Αν και μάλιστα το αναφέρει ο διαχειριστής που υπογράφει ως "globe" … πως θα μιλάει πάλι γενικά για τα "μαφιόζικα κυκλώματα" ο ίδιος που τόσο κόπτεται ενάντια στις γενικεύσεις κάθε υποτίθεται είδους… 

     Θα αναφέρεται σε "μπράβους" και στα "αντισυντροφικά και αντισυλλογικά ψεύδη" την ίδια στιγμή που εκείνος είτε απο αδιαφορία είτε απο μη επαρκή πληροφόρηση απονέμει επίθετα και ρίχνει λάσπη μετερχόμενος όλο το φάσμα της Αστικής-Ποινικής "Δικαιοσύνης". Ώστόσο παραδέχεται παρ' όλα αυτά πως δε πρέπει να δημοσιεύονται :

"αναρτήσεις που δίνουν λαβή καταστολής και ακόμα πιό εμφατικά, διατυπώσεις αστυνομικής- ποινικής μορφής" αλλά διατηρεί για τον εαυτό του το προνόμιο να προτρέπει σε "σώρευση κατηγοριών και το χτίσιμο - στήσιμο ποινικών κατηγορητηρίων" … 

     Από τη μιά μας λέει πως δεν έχουν οι κάτοικοι μετανάστες αναπτύξει τη συλλογικότητα κι απο την άλλη πως με το κείμενο τους οι " Συμμετέχοντες-σες" γενικεύουν μιάς και "προβάλλουν σε ένα πλήθος ανθρώπων" … Τελικά ας αποφασίσει, η Αραχώβης 44 είτε ήταν συλλογικότητα με κοινές αποφάσεις ή ήταν (και δυστυχώς κάποιοι παραμένουν) εξαθλιωμένα, εξατομικευμένα θύματα του Μητροπολιτικού κατακερματισμού που λειτουργούσαν χωρίς αρχές, σε συνθήκες ζούγκλας μέσα στο σύγχρονο Καπιταλισμό και μάλιστα με προκάλυμμα μια γειτονιά όπως τα Εξάρχεια που και ιστορία έχουν και παρόν και δυστυχώς δε θα έχουν μέλλον αν επικρατήσουν συμπεριφορές αγριότητας όπου το μεγάλο ψάρι θα τρώει το μικρό κι ο Γέρο-Καπιταλισμός τρίβει τα χέρια του κι όσο θα δυσφημίζονται οι αγώνες, τα όνειρα και οι πρακτικές δεκαετιών … όπως πχ. οι καταλήψεις, με τη δραστηριότητα που αναπτύχθηκε και κορυφώθηκε τους τελευταίους μήνες … από διαμένοντες στην Αραχώβης 44.

      Σε ό,τι αφορά στη "διαμάχη" που λαμβάνει χώρα τις τελευταίες μέρες για το θέμα της Αραχώβης ας ανατρέξουμε λίγο στα γραπτά κείμενα παλαιότερων και σαφώς πιό σοφών συντρόφων …

      Ας αναφέρουμε λίγα λόγια του Κροποτκιν : 

"… όσο περισσότερο επικρατούν και αναπτύσονται οι αρχές της Αλληλεγγύης και της Ισότητας τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει μια κοινωνία (ή και κοινότητα-συλλογικότητα, ΣτΜ) να επιβιώσει και να ολοκληρώσει θριαμβευτικά τον αγώνα ενάντια στις δυσμενείς συνθήκες και τους εχθρούς της. Όσο περισσότερο κάθε μέλος της νοιώθει  την Αλληλεγγύη με το σύνολο όσων την απαρτίζουν τόσο πιο ολοκληρωμένα αναπτύσσονται σε όλους από κοινού εκείνες οι δύο Αξιακές Ποιότητες που αποτελούν τον κεντρικό παράγοντα κάθε Προόδου : το Θάρρος από τη μία και η Ελεύθερη Ατομική Πρωτοβουλία απο την άλλη. Ενώ αντίστοιχα όσο χάνεται η αίσθηση της Αλληλεγγύης - που μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα εξαιρετικής στέρησης αγαθών ή και εξαιρετικής πληθώρας - τόσο περισσότερο οι δυό παραπάνω ποιοτικές αξίες της Προόδου : 

το Θάρρος και η Ελεύθερη Ατομική Πρωτοβουλία, τείνουν να υποχωρήσουν. Στο τέλος εξαφανίζονται ολωσδιόλου και η κοινωνία παρακμάζει και υποκύπτει στους εχθρούς της …

    Χωρίς Κοινή Εμπιστοσύνη κανένας Αγώνας δεν είναι εφικτός επειδή δεν υφίσταται ούτε Θάρρος, ούτε πρωτοβουλία, ούτε καμμιά Αλληλεγγύη… συνεπώς και καμμία Νίκη ! Το μόνο βέβαιο είναι η επερχόμενη Ήττα !!! " ...

 Σκεφθείτε μόνο πως ο Πιότρ Κροπότκιν αντλεί το παράδειγμα του απο παρατηρήσεις του ζωϊκού βασιλείου και μας μεταφέρει τα συμπεράσματα του προσαρμοσμένα στις ανθρώπινες κοινωνίες - συλλογικότητες - κοινότητες … (ΣτΜ) …

    Μόνο μέσα απο το συλλογικό επιλύονται οι διαφορές αλλιώς καταλήγουμε μόνο στο Ατομικό Ντελίριο κι όχι στην Ελεύθερη Πρωτοβουλία … 

    

    25/6/18, 02.16 πμ.

     GdA

ΕΓΧΡΩΜΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

ΥΓ. μόλις πρίν λίγο μια συνέλευση στα Πετράλωνα 

      δέχθηκε επίθεση απο ομάδα φασιστών και τελικά

      προσήχθησαν εκείνοι που τους απώθησαν …

     

                                       

                 Dylan Thomas (1914-1953)

         Στη Νύχτα μέσα παραδομένος Μη χαθείς 

         Στα γερατειά να φλέγεσαι σα πλησιάσει η ώρα

       Εξοργισμένος στου Φωτός το Θάνατο, ν' Αντισταθείς.

         Αν κι οι Σοφοί στο τέλος τους γνωρίζουν 

    στη Λήθη πάνε όσοι με λόγια δε γεννήσαν Αστραπή …

        Αρνούνται να χαθούν παθητικά ως τους ορίζουν.

        Άξιοι Ανδρες, στο τελευταίο γύρο να τους δείς

       σαν όλα τά 'παιξαν και αποτύχαν την ύστατη στιγμή 

       Εξοργισμένος σα κι αυτούς στο Θάνατο ν'Αντισταθείς.

        

            Αγριοι Αντρες, Αρπάξανε, 
        Υμνήσανε τον Ήλιο στον Αέρα

            και σαν κατάλαβαν, Αργά, 
             Ικέτες πέσαν στο βωμό του,

       Εξοργισμένος Πάλεψε το Φώς να διαδόσεις πέρα ως Πέρα.

     Απόδοση ποιήματος του  Dylan Thomas.

      Εκδοσεις New Directions Publishing Corp.

      COLOUR TV 

       30/5/2018

        time : Midnight ….

ΕΦΥΓΕ ΕΝΑΣ ΠΕΙΡΑΤΗΣ ...

                               Ρέ …Φώτη … 

... Διαβάζοντας παλιά χαρτιά γεμάτα λέξεις κι έννοιες ... 

      αναρωτιέσαι ...

       Ξεχασμένες ..? 

     έρχεται μια φωτεινή ματιά ... 

          μια φλογισμένη φάτσα 

          μια αναστημένη ηδονή 

           μια Κάβλα ...

  να δείς για πότε , πως και πού 

             η Νιότη αυγάζει 

      αντάρας Αστραπή 

     Ονείρου Γνώση ...

              Στοχεύεις αργά 

             και Σταθερά 

            πετάς Γοργά στο Σύμπαν 

             Γεννάται ο Πλανήτης ... 

          Χαμογελούν οι Μούσες 

        αχνοϋφαίνοντας οι Μοίρες 

         Αχ ! να 'σουν ρε Φώτη εδώ ... 

        να μου Μιλούσες ...!!!! 

          Δυό Δάκρυα 

            Τρείς Στεναγμοί 

           Μιά Κραυγή ...

        Κάλεσμα στο Χάρο ._

      Θεόφιλος Βανδώρος 

ΥΓ. Για το Περιστέρι...  τον Αητό ... 

        τους ΠΕΙΡΑΤΕΣ της ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΥ 

            Για τον ...

          Φώτη ... Αλεξίου ... 

     

      

     I'LL never step on your Blue suede shoes ... Bro ...

            My Friend Let's Dance Like we Used to .... 

COLOUR TV 

 3/5/2018

 time: …Never Ever …

https://youtu.be/46fzt2-fG08

                               

                                     Dylan Thomas (1914-1953)

         Στη Νύχτα μέσα παραδομένος Μη χαθείς 

         Στα γερατειά να φλέγεσαι σα πλησιάσει η ώρα

       Εξοργισμένος στου Φωτός το Θάνατο, ν' Αντισταθείς.

         Αν κι οι Σοφοί στο τέλος τους γνωρίζουν

    στη Λήθη πάνε όσοι με λόγια δε γεννήσαν Αστραπή

        Αρνούνται να χαθούν παθητικά ως τους ορίζουν.

        Άξιοι Ανδρες, στο τελευταίο γύρο να τους δείς

       σαν όλα τά 'παιξαν και αποτύχαν την ύστατη στιγμή 

       Εξοργισμένος σα κι αυτούς στο Θάνατο ν'Αντισταθείς.

        

       Αγριοι Αντρες, Αρπάξανε, Υμνήσανε τον Ήλιο στον Αέρα

       και σαν κατάλαβαν, Αργά, Ικέτες πέσαν στο βωμό του,

       Εξοργισμένος Πάλεψε το Φώς να διαδόσεις πέρα ως Πέρα.

     Απόδοση ποιήματος του  Dylan Thomas.

      Εκδοσεις New Directions Publishing Corp.

      COLOUR TV 

       30/5/2018

        time : Midnight ….
https://youtu.be/cF-q_JdcCD8

ΤΟ ΠΛΟΙΟ στη Βαλέττα …

                   ... Tελευταίες μέρες της Παριζιάνικης Κομμούνας 1871 ...

Tα όπλα των αμυνομένων ηχούν αραιά λόγω έλλειψης πυρομαχικών αλλά και ... λόγω απωλειών των πολλών κομμουνάρων που έχασαν τη ζωή τους μαχόμενοι ... Αυτές τις ώρες τις Ύστατες ...

γράφεται όμως μέσα στη ΤΡΑΓΩΔΙΑ ένα Έπος ... δημιουργώντας παράλληλα ένα Διαχρονικό Μύθο ...

Ένα τελευταίο οδόφραγμα αντιστέκεται σθεναρά ... οι βολές των αμυνομένων είναι τόσο εύστοχες ώστε χάσανε τη ζωή τους πολλοί αξιωματικοί και στρατιώτες των επιτιθεμένων δυνάμεων Γάλλοι κι Αυστριακοί ... Οι επιτελείς του Αυτοκρατορικού Αυστριακού Στρατού υπολογίζουν πως το οδόφραγμα κρατείται απο τουλάχιστον τρείς ουλαμούς ελεύθερων σκοπευτών ( περίπου 24 άνδρες σε ομάδες των δύο) ...

Στις 28 Μαϊου 1871 όταν το Παρίσι θα σιγήσει πρίν αρχίσει ο στακάτος και διαρκής ήχος των εκπυρσοκροτήσεων των εκτελεστικών αποσπασμάτων που θα "τιμωρήσουν" τους αιχμαλώτους μαχητές" ...

αποκαλύπτεται πως το οδόφραγμα επί τρείς και πλέον μέρες το υπερασπιζόταν μόνο ΕΝΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ... ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ ... κάποιοι θα μιλήσουν για το φάντασμα που εκδικείται τους νεκρούς κομμουνάρους,

άλλοι θα υποστηρίξουν πως απλά διέφυγαν οι τρείς ουλαμοί των σκοπευτών, μερικοί περισσότερο παρατηρητικοί θα διαπιστώσουν πως και οι θέσεις κάλυψης αλλά και τα ελάχιστα σημάδια ενδιαίτησης που άφησε πίσω του ο Εξαιρετικός αυτός Ελεύθερος Σκοπευτής ... αποδεικνύουν πως ήταν ένας ίσως δύο το πολύ όμως μιά τεράστια κηλίδα αίμα μάλλον μας λέει πως ο δεύτερος του ζευγαριού έπεσε μαχόμενος ... Μάλλον ο επιζών κατάφερε να πάρει το σώμα του συντρόφου του ... για να μη πέσει στα χέρια των "βέβηλων" Εχθρών

της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ...

Ο Μύθος γεννήθηκε και τότε αξιωματικοί Γάλλοι και Αυστριακοί που είχαν συμμετάσχει στην επίθεση κατά του

Μαχόμενου Επαναστατημένου Παρισιού της Κομμούνας, ζούσαν με τον διαρκή φόβο πως ο άγνωστος "franc-tireur" (ελεύθερος σκοπευτής), θα τους δολοφονούσε με μιά σφαίρα ανάμεσα στα μάτια όπως τα περισσότερα από τα κορμιά που άφησε πίσω του ...

                    … Βαλέττα ... MALTA … NEMESIS …

           Κάποιοι υποστηρίζουν πως ένα βράδυ στη Μάλτα πάνω σ' ένα Καράβι ελληνικό
μ' όνομα παράξενο : "ΝΕΜΕΣΙΣ"... ένας λεβεντόγερος,

λιγνός, με μάτια που γυαλίζαν στο σκοτάδι... γνώριζε μεγάλα μυστικά για τη Κομμούνα ... Μάλιστα λέγανε πως κάπου οι κομμουνάροι είχαν κρύψει το χρυσάφι που βρήκαν όταν πήραν τα όπλα για να υπερασπιστούν τη Πόλη και τους κατοίκους της μαζί με τις επαναστατικές τους Ιδέες ...Μάλλον κουβέντιαζαν στα μπάρ της Βαλέττα πως ο γέρος "ξέρει" τη κρυψώνα ... έτρεξαν πολλοί να τον επισκεφθούν με διαφορες δικαιολογίες ... άλλοι για εμπόριο, για να του φέρουν γυναίκες και ναρκωτικά ή ακριβά αψέντια ... Αυτός πάντα χλωμός, στεγνός ... αγέλαστος μ' ένα περίεργο τρόπο ευγενικός μα ταυτόχρονα απόπνεε μια παγωμάρα σα σκοτείνιαζε η ματιά του ...

Σαν κάτι τον ενοχλούσε ή τον εξόργιζε ας πούμε όπως αν ενοιωθε τη προδοσία στον αγέρα ή όταν κάποιος κακομίλησε σε μια γριά πουτάνα

που στερημένη απο μορφίνη πήρε τη βάρκα μπάς και βρεί πέντε δεκάρες για τη δόση της ... Τότε ήταν σαν να σταμάτησε το Σύμπαν ...

στο σαλονάκι του πλοίου ήταν αρκετοί οι περισσότεροι μουσαφιραίοι για τον "Ξένο" ... ( έτσι τον λέγανε ) ...

Σαν άκουσε κι είδε τη βρισιά που ένας μορφονιός σίγουρα νταβαντζής, πέταξε με κακία στη γριά, του άρπαξε το χέρι στον αέρα πρίν προκάνει να αγγίξει τη φάτσα της πρεζούς...

Ένα ξερό ΚΡΑΚ ! μόνο ακούστηκε ... για λίγο τίποτε άλλο ... έπειτα ένα συνεχές βογγητό σαν ουρλιαχτό του νταβαντζή που με θρυμματισμένο τον καρπό του χεριού του σούρθηκε σα το σκουλήκι και κανείς δε τον ξανάδε...

Απόλυτη Σιγή ... Τρόμος ... μάτια κοιτάνε νευρικά ολόγυρα αλλά όσο γίνεται διακριτικά μην κι η οργή του Ξένου κορυφώσει ... Τριάντα νοματαίοι, γυναίκες άγριες σκληρές του λιμανιού, όμορφες αντάμα και τσαμπουκαλούδες, όλοι κι όλες λουφάξανε για λίγο προσμένοντας τι άλλο θα συμβεί ...

Ένας πιό θαλερός κάπως γνωστός και μάλλον από τα παλιά γνωστός του Ξένου, σπάζει τη παγωμάρα λέγοντας :

- "Αρθούρε δε μας λές κανένα τραγουδάκι απ' τα παλιά ...!" και του 'κλεισε με νόημα το μάτι ... !

Και Ω! του θαύματος ένα χαμόγελο παιδιάστικο άστραψε στο χαρακωμένο πρόσωπο του "Ξένου" που όλοι μαθανε μόλις εκείνη τη στιγμή πως είχε όνομα ... τον λέγανε "ΑΡΘΟΥΡΟ"...

Πήρε αργά τελετουργικά ένα παλιό κιθαρόνι σαν αυτά που 'χαν οι κανταδόροι στα Επτάνησα κι άξαφνα νότες γλυκές, ταράξαν τις χορδές μαζί με τις καρδιές ... Πριν καλά καλά συνέλθουν από την τρομερή βία ό Αρθούρος τους μάγεψε με τη φωνή, τα λόγια, τους στίχους από τραγούδια άγνωστα μα τόσο οικεία ...

Λέγαν για έναν τόπο μακρινό ... πέρα από το Μεγάλο Ωκεανό όπου οι Άνθρωποι ζούσαν με τα ζώα ειρηνικά που δεν υπήρχε μίσος και κανείς δε βασανίζονταν να βγάλει το ψωμί του ... εκεί σ' αυτό τόπο .. ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΩΣ ΤΟΝ ΈΛΕΓΕ ... ΕΚΕΊ ΛΟΙΠΌΝ η εκμετάλλευση ήταν βαρύ έγκλημα κι όμως δεν υπήρχε Φυλακή ... απλά Εξορία .. όποιος μολύνονταν με μίασμα φριχτό ... έπρεπε να βρεί τρόπο να καθαρίσει ...να Εξαγνιστεί πριν να μπορεί να ξαναγυρίσει ...

Κανείς δεν ήθελε να φύγει ... Όλοι αποζητούσαν να έχουν δικαίωμα έστω για λίγες ώρες ή μέρες παραμονής σ' αυτό το παράξενο το μέρος ...

σ' αυτή τη πόλη που ήταν σα νησί κι έμοιαζε νάναι στη κορφή όρους απόκρυμνου ... σαν Κάστρο, σαν Πολιτεία μαγεμένη ...

Ίδιες Νεράϊδες οι κυράδες ήταν, τραγούδαγε, οι πιό όμορφες του Κόσμου και οι άντρες ποτέ δε φόβηθήκανε είτε για Έρωτα είτε για Πόλεμο πάντα τη παραμονή της Μάχης καλλωπίζονταν, γλεντούσαν ξεχνάγανε μικρο- παρεξηγήσεις και φιλιώνανε κι ύστερα όρμαγαν ...  στην πάλη τού Έρωτα ή του Θανάτου ...

Τραγούδια μελωδίες εκστατικές κι είχε ένα τρόπο μ' εκείνο το μωρουδιακό χαμόγελο να μεταδίδει τη χαρά του ο Αρθούρος ...

Όλοι μαζί του σα χορωδία τραγουδούσαν τα ρεφραίν κι εκείνος λαμπερός σαν να 'χε ξανανιώσει με μια φωνή ζεστή να ρέουν απ' τα χείλη του οι στίχοι ...

Κρασί, Αψέντια, Πίπες με μυρωδάτα βότανα κι άμετρητα ερωτικά αγγίγματα γέμισε θαρρείς όλο το πλοίο ... Ελεύθερα οι Άνθρωποι κοιτάζονταν στα μάτια χωρίς Ταμπού, δίχως στενόμυαλιές, άντρες γυναίκες λεύτεροι σμίγαν κατά πως θέλαν ... Κι όλα χάρη στον ...

"ΞΕΝΟ" που τώρα όλοι μάθανε πως λέγονταν Αρθούρος ...

Κατά την ώρα που πήγε να βγεί ο πρώτος πρώτος γυιός του Ήλιου ...

την ΑΥΓΗ ... ο ποιητής ο έλληνας ( αυτός ήταν του "ξένου" ο γνωστός)

που όλοι πιά τον φωνάζαν Μαρκόνι ... ζήτησε έναν τελευταίο ακόμα ύμνο στην Αγάπη ... έτσι τους είπε ο Αρθούρος σαν τον ρωτήσαν πως λένε τα τραγούδια του ...

Κοιτώντας τον μέσα στα μάτια εντατικά του λέει ο Μαρκόνι ...

- "Αρθούρε ώρα να τραγουδήσουμε για όσους απόψε δεν μπορούν να 'ρθούν μα τόσο ξέρεις πως το θένε" ...

Σα ρεύμα ηλεκτρικό τον χτύπησε η παραγγελιά ... το βλέμμα του εσκοτείνιασε και πάλι ... ξανά χλωμός, κοφτός .. απρόσιτος ... κάρφωσε ένα μαχαίρι που ως εκείνη την ώρα κανείς δεν είδε πως κρατούσε ... Στου τραπεζιού το ξύλο βυθίστηκε η λάμα τόσο άγρια πού ράγισε ως κάτω το πόδι το σκαλιστό ...

Έτριξε το μπράτσο της Κιθάρας σιγανά .... το μέτωπο του έσταξ' ίδρωτα ... μιά νότα εξωτική σαν κάλεσμα ... σαν ιαχή πολέμου ... σαν πόνος της καρδιάς ... σα ματωμένη φράση έσυρε η φωνή του ξεδιπλώνοντας το "Τραγούδι για τους ΑΠΟΝΤΕΣ" ... έτσι τ' ονόμασε ...

Ακούστηκαν ονόματα ... λογιών λογιών από τα πέρατα του κόσμου ...

ονόματα ανδρών και γυναικών Πέδρο.. Ελένη ... Ζάν-Κριστόφ... ΦιΦί... Μαρία ...

Λευτέρης... Άρης... Τσέ... Μαρκόνι ... κάποια λάμψη άστραψε στα μάτια του παλιού του του γνωστού ... κι άλλα ... Λάο Τζέ… Χό... Τζέϊ Τζέϊ ... Μάρκο ... Πιότρ ... Σεργκέϊ ... Έμμα ...

Τζίμ ... Μήτσος ... Αίημυ... Ιώ... Ίωνα ... Σούν Τζού ... Διογένης ή κι Ομάρ, Μπέν ή Σαϊντ ... κι ακόμα Ρασπουτίν, Νίνα, Μπόμπ, Λέον και Ρόζα και Καρντάν, Κικέρων, Περικλής ... Ακαταμέτρητα και σ' όλα είχε απ' ένα παρατσούκλι ... μιάν ιστορία τρυφερή ή τρομερή μά πάντα τυλιγμένη με αγάπη ...

Ξημέρωσε κι οι ναύτες μεθυσμένοι τρίκλιζαν τραβόντας για τη Λαγουδέρα ... ακούστηκε η Μηχανή του Λεβιάθαν πλοίου ... έφτασε η ώρα να σηκώσει άγκυρες το γέρικο καράβι ... μελαγχολικά μια νέα όμορφη πόρνη πολυτελείας που 'χε δεχτεί να συνοδέψει εκείνος ο μορφονιός ο νταβαντζής που σπασε τον καρπό του
- Πόσο απρόσεκτος ο Βλάξ !!! σκέφθηκε κι έπιασε τον εαυτό της να φαντάζεται πως βρισκόταν στην αγκαλιά αυτού του ... "Ξένου" ... Χμ ! του Αρθούρου ...

             

Μα επαγγελματίας όπως ήταν γοργά απόδιωξε τα ονείρατα γι' αγάπες και αρώματα και συγκεντρώθηκε στους στίχους που για κάποιο λόγο της κέντριζαν το ενδιαφέρον ... Σα να της έμοιαζε αμυδρά γνωστή η ιστορία μιας Καστροπολιτείας που τη κυκλώσαν οι βάρβαροι εχθροί μαζί με πλήθος προδότες και ρουφιάνους ... Ένοιωσε τόση αγάπη αληθινή για τους κατοίκους, τα παιδιά που μοιράζαν νερό και βόλια πάνω στις ντάπιες για τους διψασμένους κομμουνάρους ... ΝΑΙ έτσι τους αποκάλεσε ο Αρθούρος ... Κι ακόμα οργίστηκε ... ακόμα και τη πρόσβαλαν οι κατηγόριες που οι βαλτοί ρουφιάνοι ρίχναν στους λεύτερους που μόνο τους κρίμα ήταν πως υπερασπιστήκαν την πόλη τους και φτιάξανε μέσα στο Χάος μια κοινωνία Αγάπης, Ελευθερίας κι Ισότητας ...

Πικρά Δάκρυα στάξαν στα μάτια της σαν ήρθε η ώρα της Σφαγής τότε που ακόμα και γυναίκες και παιδιά τα στήσανε στον τοίχο ...
Σαν άκουσε όμως πως μπαμπέσικα λυντσάρανε έναν απο τους κομμουνάρους που για να σώσει μερικές ζωές προσφέρθηκε ο ίδιος ως όμηρος ... κι ήτανε λέει ο Δήμαρχος και μάλιστα εκλεγμένος ... κι όμως τον τσάκισε το μανιασμένο πλήθος των βαλτών, των μπράβων, των ρουφιάνων ... κομμάτια κόψανε τις σάρκες του και τις πουλάγανε στην Αγορά για σουβενίρ μαζί με τα κουρέλιασμένα ρούχα του ... κι άς στάζανε ακόμα Αίμα ...

Κι η πικρή φωνή του Αρθούρου σα να 'ρχόταν απο άλλο κόσμο ...

απο τα Τάρταρα ... κουβαλούσε τα λόγια των νεκρών Συντρόφων ...

όσο κι αν πόνεσαν, όσο κι άν αδικήθηκαν ... είχανε ζήσει Λεύτεροι κι Αγαπημένοι ένα δικό τους ΌΛΟΔΙΚΟ τους Όνειρο Χαράς, Δημιουργίας ... κι απο τα βαθη τα μαβιά ...τα άγνωστα νερά της Λήθης οι γνώριμες φωνές με τόνο πονηρά παιδιάστικο και ίσως τολμηρό  (για πεθαμένους) ... θυμίζαν ερωτικά φιλιά και οργασμούς... ποιήματα, τέχνες και καϋμούς ερωτικούς ... αγάπες και λατρεία για Ζωή κι όλες μαζί όλες οι τόσες και τόσες φωνές που έψελλε ο Αρθούρος ...

ΕΚΣΤΑΤΙΚΑ λαμπρός ... εκατομμύρια φωνές ακούγονταν να λένε :

" Σ' ΑΓΑΠΩ" σ' όλες τις γλώσσες κι άλλα πολλά λόγια ερωτικά ... χάδια,φιλιά κι ακόμα αναστεναγμούς μικρές γλυκειές οδύνες ... τοκετούς... ενώσεις κι ακόμα χωρισμούς λες κι ο χρόνος γίνηκ' ένα ... ΕΝΑ και ΜΗΔΕΝ ...

μ'ένα κοντρα Σι κι έν Μπεμόλ τέλειωσε

"ΟΛΑΗΤΙΠΟΤΑ" γλώσσα άγνωστη για τη Σοφύ ... την όμορφη ... καστανομάλλα πόρνη πολυτελείας που κείνο το βράδυ τελικά πηγε μαζί με τον Αρθούρο στο Ταξίδι της Ζωής της ...

Χρόνια μετά μια πλούσια μαυροντυμένη με άμαξα και υπηρέτη που 'μοιαζε όμως πιότερο με συγγενή ... τόση φροντίδα και τρυφερότητα έδειχνε στη γηραιά Κυρία ... τη βλέπαν στη Βαλέττα να πετάει Γαρδένιες κι Ανθούς της Κερασιάς στα κύματα ....  κοιτώντας το βαθυ μπλέ σχεδόν Μώβ... σα να έψαχνε κάτι με το βλέμμα της ...

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΝΔΩΡΟΣ

26/ ΜΑΗ / 2018

ώρα : 15 40 μμ.

              ΥΓ. Συνεχίζεται … 

             

                   https://youtu.be/-tTqdPsLUAA



                                   ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ  και … ΚΡΑΥΓΕΣ …

            Νύχτες Ευλογημένες 

Σε κρίση οικονομική, 

πικρό μπαγιάτικο ψωμί 

και πόνο … 

Οδύνη στρυφνή Κοινωνική … 

Στα Όρια ζωής τελείως ξεπεσμένης …

με παραμύθες, σαλντιπάγκους 

και ...

λοιπούς απατεώνες … 

Μια Νύχτα Ξημερώνει σα Μορφή Αμάγαλμα 

σε μια Πλατεία εκστατική … με Άγαλμα … 

Νύχτες Μαγιού … Νύχτες απελπισμένες …

φωνές στέρεα ενωμένες …

Δεσμοί Κρυφοί και Φανεροί … 

κι ακόμα κι άλλοι …

Νύχτες Ευλογημένες …

Αυτός ο Θησαυρός 

 αυτό το Κλέος 

τούτο που δόξασε 

ο Τραγοπόδαρος ο Πάν …

Νύχτες ερωτικές γεμάτες Δέος …

Λέξεις … Κουβέντες … αντιδράσεις 

σκωπτικές μικρές εκφράσεις

γέλια κι οργή 

Νύχτα κι αυτή ..! 

Νύχτα σας λέω εγεννήθη ...

το Συμβάν. 

ΕΓΧΡΩΜΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ 

         20/5/2018

        ώρα : 23.04 μμ. 

ΥΓ.  Γυρνώντας από μια βόλτα στη Πλατεία 

          Εξαρχείων ...https://youtu.be/-tTqdPsLUAA

                           

, ....              Η     ....

  ... ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΟΙΗΣΗ ...

   είναι ...

     η Διαρκής Πρόκληση 

        των κατεστημένων Ηθών...

...    και των Αρχών ...

 κι αμετάκλητα ... 

 η επερχόμενη Κατακραυγή ...

   το Λυντσάρισμα της Μάζας ...

                 με 

          Πρωτεργάτες

          τους Δήθεν ... 

            " Πολιτισμένους " ....

       Κρεμάει στο Ικρίωμα 

             τους 

      "Βέβηλους" ... 

       σπάζοντας τον Καθρέφτη 

             της Κοινωνίας ....

       Αργά και βασανιστικά 

        στα χυδαία 

        εφιαλτικά σας

            Ταξίδια ...

   

         θα ζείτε ξανα 

                και 

         Ξανά ...

   των Ποιητών 

    

     Ονείρατα ... 

  ως Εφιάλτες 

 Θνητοί ... 

Μικροί 

κι Ανώφελοι ...

το Όλον συνέχει 

       το Πάν 

 και 

  το Κενόν ... 

 ... ... ... ... 

Κραυγή ... κ..Ρ Αχ! Κραχ! 

         τον Ήλιο ...  

 (λέει ο ΟΣΒΑΛΝΤ) ... 

                   ...///...Α...///...

ΥΓ. το Υπέστημεν ...

       κι η ΖΩΗ 

   ...   Γεννάται ...

 ΕΓΧΡΩΜΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ 

     19/5/2018

     ώρα : 00.00 ποτέ ...   

Ζωή στη Πλατεία Εξαρχείων.

                                       

                      Ζωή (και Θάνατος) 

                               στα

                          Εξάρχεια …

   Από μικρός έμαθα να φεύγω … Έφευγα στο μυαλό μου, έφευγα από τη καταπίεση της οικογένειας (κι ας ήταν με θαλπωρή τυλιγμένη), έφευγα από σχέσεις, από βαρετές πολιτικές συνελεύσεις… ακόμα κι από τον εαυτό μου κατάφερα

να ξεφύγω μέχρι που με ξαναβρήκα …

     Σαν έχεις μάθει να φεύγεις εκείνο που σε εκπλήσσει είναι 

να βρείς ένα μέρος, μιά γωνιά … μια πλατεία … όπου σα ξαναγυρίσεις όλα θα είναι φυσικά, απλά χωρίς περιττές ερωτήσεις και εξαθλιωμένες εξομολογήσεις … 

          Μια φωλιά με εκείνους που θα τους βρείς χαρακωμένους 

από τη ζωή και το χρόνο αλλά πάντα με μια γλυκιά αγκαλιά,

μια καλή κουβέντα … που δε ζητάνε εξηγήσεις για τα εύκολα ερωτήματα … και τότε νοιώθεις πως είσαι σπίτι σου …

    

     Κάθε φορά που γυρίζω στην Αθήνα η πρώτη μου στάση είναι 

η πλατεία Εξαρχείων. Εκεί … ΕΔΩ … θα μάθω τι γίνανε οι φίλοι μου … που πήγανε τα όνειρα μου … πως άλλαξε η Ζωή μου …

    Εκεί θ' ακούσω τα παράπονα του εαυτού μου … ΕΔΩ θα νοιώσω τη σκληρή αυτοκριτική … 

   Εξάρχεια … εξιλέωση κι όλα από την αρχή …

      Μιά νύχτα κάτω απ' το άγαλμα της πλατείας πάνε χρόνια αργά λίγο πριν το ξημέρωμα με έναν φίλο συνομήλικο …

 μιλάγαμε για πόνους και πληγές … κι όμως λίγο πιό πέρα στις καρέκλες του Τσάφ βρεθήκαμε παρέα να γελάμε… 

     

       Γράψαμε προκυρήξεις στα τραπεζάκια, στα παγκάκια, στα πεζούλια, στα σκαλιά … μάθαμε πως τυπώνονται βιβλία …

    είδα τους ποιητές να ανατινάζονται στο Υπερπέραν …

    κι έπειτα μαζέψαμε τα σπασμένα τους κορμιά από το πεζοδρόμιο … 

   Τώρα που όλα αλλάζουν κι όμως είναι τα ίδια, ξαναγυρνώ στα

 Εξάρχεια … βρίσκω παλιούς και νέους φίλους … 

     τσακώνομαι τακτικά, οργίζομαι γελώ, φιλοσοφώ … 

 πάντα θυμάμαι την ουσία …

      Αυτός ο αστικός Άνεμος … μιά κρυφή γνώση …

  μιά ιστορία … μύθοι κι αλήθειες ανάκατα γυμνές …

ιδέες … πράξεις … θέματα άγρια … μνήμες προσώπων …

… Κάθε φορά ξαναγυρίζω στη Πλατεία …

 Θεόφιλος Βανδώρος

     7/5/2018

    ώρα : 23.38 μμ.

ΥΓ. Μύχια αίσθηση η ΑΝΑΡΧΙΑ ...                           

https://youtu.be/1DBewzgXgYk








                             ... Ο ΑΡΑΜΠΑΣ 

 Για να κυλήσει ο Αραμπάς 

 τα βόδια τον τραβάνε 

 και σα την αλόγόμυγα 

 το μουστερή 

   βοηθάμε …

 ΕΓΧΡΩΜΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ 

22/4/2018 

       ΏΡΑ : γιορτής .. 

         

                               

         … καμπύλες ...

      … Λατρεύω τις καμπύλες …

                τη κίνηση

               μ' αντινομία …

         Γουσταρω τις τελείες 

                τη Φύση 

           ΣΥΝΟΥΣΙΑ …

       Μιά μαγική επινόηση 

       η Ευθεία 

           μπερδεύτηκε 

      στο χώρο …

         μόνο σε Σπείρες 

                Οργασμούς 

           Υψιπετείς Ωκεανούς 

    σ' αυτά τα μάτια 

                κρύβεται 

             το  Δώρο …

    ΕΓΧΡΩΜΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ 

      22/4/2018 

       ώρα : Γλύκα κι Άνεμος …

    ..//..//..//.//.//.

https://youtu.be/NrgcRvBJYBE

Η ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

                                   Η ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ 

    Το Θέατρο υπάρχει …

         για το Θάνατο, 

             τον Ερωτα …

            τη Σύγχυση 

       πάνω από όλα 

          για τη Ζωή 

           …. 

        Αρα τη Δημιουργία … 

   Η Ενταση … μια περιπέτεια …

            και της Επιτροπής ...

            τα Αίτια .

ΕΓΧΡΩΜΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ 

    

18/4/2018 

  ώρα …  Κρίσιμη ...

     

Το Καθαρτήριο κι η Κόλαση του Νού ...

          (Ο "άγιος" ... Κηφησίας,Αμαρουσίου και Ωροπού ...
                        τώρα αναφέρθηκε και    
                                   στον

                     ΣΤΗΒΕΝ ΧOΚΙΝΓΚ ... )

                       
                            και λέει

                       Ο ΠΟΙΗΤΗΣ :

     Μαύρες Τρύπες και Τουλίπες

παραμύθια κι Οδυρμό

τόσα ξέρει Τόσα λέει

του "αγίου" ... το Μυαλό ...

Θέλει Μάζες και κοπάδια

να βελάζουν ... βλαβικά

και μας δείχνει τα Σημάδια

από τ' άδεια τους Μυαλά ...

Καρφωμένος σε καρέκλα

με σπασμένο το κορμί

είχε ο Νούς του ΠΝΕΥΜΑ

και φυγή αστροφυσική

Ενας Στήβεν δυό Δαρβίνοι

στου Ομήρου Διαδρομή

Σκύλλες Κύκλωπες Γοργόνες

Μάγισσες και Δυσδαιμόνες

Τρύπες Φόβοι Τρόμος AIMA

αλλυσίδες στα κορμιά

Δε θα φέρουν στους ΑΙΩΝΕΣ

ησυχία στ' ΑΦΕΝΤΙΚΑ ...

Ιερατεία, Ψοφοδεή Μαντεία

Κρυφη Γνώση κι ΕΞΟΥΣΙΑ

Μια Απίστευτη ΑΗΔΊΑ ...

ΠΌΣΟ ΒΑΡΕΤΑ ... !!!

...///...

εγχρωμη τηλεοραση

9/4/2018

ώρα : 15.56 μμ.

Αθήνα ...

...,,//,,..

SHOT IN THE HEART

 



                                            gülle

                  SHOT IN THE HEART 

       Μια πιστολιά σα κεραυνός 

        τεταραγμένος Ουρανός 

         κι εγώ Ορφανός 

       Γκιουλέ … πέφτω νεκρός ...

      γλυκειά φωνή 

        Νύχτα πυκνή

     μια Ιστορία Δυνατή

     Απίστευτα Ερωτική 

       Θάλασσα άγρια κυματισμένη

     εσύ εκεί ερωτευμένη 

      σε καρτερώ … σε Ονειρεύομαι 

       σε πόθους μύχιους ανακατεύομαι …

      μάτια πηγάδια 

       σεμνά χάδια

    γίνονται πόθοι 

    μεσ' τα σκοτάδια 

      Γκιουλέ, Γκιουλέ … σαν Αστραπή 

       Θεά, Ιέρεια τόσο Ιερή …

     το ψιθυρίζω ... τ' αποζητώ 

    τ' όνομα τούτο 

      το Ξαφνικό …

    Μ. Σάββατο 

   7 Απρίλη 2018 

     ώρα : 19.08 μμ.

 Θεόφιλος Βανδώρος 

     

Αλαμπάμα

                 

«Αλαμπάμα»

Εμμερυ Χιλλ – Γκυ Φόστερ

Άμα ο Θεός αμόλησεν τους άξιους πρωτοπλάστους
απ’ το στενόν παράδεισο, κι όλης της γης την άπλα
τους χάρισε βασίλειο τους, Αμέρικα – Ιγγλιτέρα,
την πύρινη ρομφαία του τους έδωσε κι: – «Αμέτι»!
Με της ρομφαίας μου τη φωτιά με της ρομφαίας την κόψη
στη Γης να διαφεντεύετε το Δίκιο, την Ειρήνη!

***

Λαός δεν έμεινε λευκός ή κίτρινος ή μαύρος
που να μη χάρηκε βαθιά στα κόκαλα το Δίκιο
και να μην τρώγει μ’ αίματα και μ’ ίδρο την μπουκιά του
και που να μην πεθαίνει αυτός να ζει τ’ αφεντικό του.

***

Ένα νεγράκι, Εμμερυ Τιλλ, κατράμι των αιώνων,
εσφύριξε σε μια λευκή νεράιδα που περνούσε
κι ευτύς του κόψαν τ’ απαυτά να μην ξανασφυρίξει
παράδειγμα και μάθημα για κάθε Τιλλ του κόσμου.
Με μαύρα γράμματα σε ηλιού και φεγγαριού το δίσκο
Εμμερυ Τιλλ εγράψανε να βλέπουν να φοβούνται
άσπροι, μαύροι και κίτρινοι να μην ποτέ σφυρίξουν
μα να φιλούν ευλαβικά την άγιαν άλυσό τους.
Και να τώρα ξανάγραψεν η Θεά Δικαιοσύνη
δεύτερο μαύρον όνομα και σ’ ήλιο και φεγγάρι.
Γκυ Φόστερ, δεκαφτά χρονών, μαύρος κι αυτός μιας μαύρης
μοναχοπαίδι, στήριγμα κι ελπίδα της φυλής του
τι μίλησε σε μια λευκή από ‘να δρόμο σ’ άλλο.
Και τότε ο άγγελος φρουρός της Παξ Αμερικάνα
του φύτεψε μιαν πιστολιά στο μαύρο του κροτάφι
για να σωθούν όλ’ οι λαοί κίτρινοι, μαύροι κι άσπροι.

***

Προσπέφτουμε στα γόνατα για να προσευχηθούμε
να κόβει μέρες μας ο Θεός και να σας δίνει χρόνους
ξεσοϊσμένοι Θούληδες κι αισχροί Νεοκοσμίτες
να δώσετε μιαν πιστολιά σ’ όλης της Γης το μαύρο
κροτάφι, μάιδε να σφυράει και μάιδε να μιλάει!

***

«Για ιδέστε τον αμάραντο σε τι γκρεμό κρατιέται
τον τρων τα λάφια και ψοφούν, τ’ αρκούδια και μερώνουν
να ‘χε τον φάει κι η μάνα μας να μη μας εγεννούσε».
Όχι!… Μ’ αυτά τα χέρια μας στα βάθη της αβύσσου,
να τους γκρεμοτσακίσουμε τους Δράκοντες του κόσμου!

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ

 στη Κοιλάδα με τους Ροδώνες 

             του Νίκου Εγγονόπουλου 

«Αλήθεια -των αδυνάτων αδύνατο

ποτές δεν εκατάφερα να καταλάβω /

αυτά τα όντα που δεν βλέπουνε

το τερατώδες κοινό γνώρισμα τ’ ανθρώπου /

το εφήμερο της παράλογης ζωής του

κι ανακαλύπτουνε διαφορές

γιομάτοι μίσος διαφορές

σε χρώμα δέρματος /φυλή / θρησκεία»

     

                    

ΜΙΑ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ

                                         η Κερκόπορτα

                   Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα αλλά

και αλλού έχει δημιουργηθεί μια σύγχυση μέσα στο χώρο τον Ελευθεριακό που άνοιξε τη Κερκόπορτα σε μια ύπουλη 

διείσδυση των πλέον ακραίων ολοκληρωτικών απόψεων καθοδηγούμενων από ικανούς νεο-ναζί διαφωτιστές.

     Καλυπτόμενοι πίσω από μια γενικόλογη αντι-μπατσική φρασεολογία και εκμεταλλευόμενοι τη Κοινωνική  Δυσαρέσκεια που είναι διάχυτη, ιδιαίτερα όταν επικρατούν συνθήκες οικονομικής και αξιακής κρίσης, πέτυχαν μιά όσμωση στον ευαίσθητο χώρο μιάς εξεγερμένης νεολαίας.

     Το αποτέλεσμα είναι να γίνεται πολύ δύσκολο για τους "επισκέπτες" του χώρου, να ξεχωρίσουν ομάδες που παρουσιάζουν χαρακτηριστικά μιας άγριας νεολαίας αλλά

απέχουν παρασάγγας από το αξιακό κώδικα των ελευθεριακών ιδεών. Ομάδες που είτε απλά βρέθηκαν και σε μια συγκέντρωση επηρεάστηκαν ή με δεδομένη τη

σχέση τους με νεο-ναζιστικές οργανώσεις, λειτουργούν

με συγκεκριμένη τακτική και οργανωμένη ηγεσία.

      Αλλωστε οι φασίστες κάθε είδους έχουν συγκεκριμένη οργανωτική δομή και ανεξάρτητα απο τις εκάστοτε ονομασίες τους, πάντα ακολουθούν με τυφλή υποταγή τους "Αρχηγούς" τους και η στρατιωτική συνωμοτική 

οργάνωση γίνεται η δεύτερη φύση του νεοσύλλεκτου.

      Λίγο πολύ "επισκέπτες" του χώρου γίναμε όλοι σε κάποια χρονική στιγμή. Άλλοτε λόγω προσωπικών προβλημάτων άλλοτε λόγω "αναγκαστικής απουσίας" ή 

ακόμα κι από τη ροή της ίδιας της ζωής.

     Το μόνο σίγουρο είναι πως ποτέ δεν ενδιαφερθήκαμε για μια γενικότερη κοινωνική-πολιτική απεύθυνση, ποτέ δε θελήσαμε να κάνουμε "προπαγάνδα", στρατολόγηση, διαφώτιση κι όλα όσα χαρακτηρίζουν τις οργανώσεις της άκρας αριστεράς , τουλάχιστον συστηματικά…

     

       Αυτό λοιπόν τώρα αποδεικνύεται πως είναι ένα εγγενές μειονέκτημα του χώρου και "ημών" προσωπικά…

Αποτελούσε κι ακόμα είναι μια άποψη που αφορά στην άρνηση δημιουργίας ψευδο-ιδεολογιών και πιθανών ειδώλων εξουσίας…

       Το γνωρίζαμε ...

    Πράξαμε Φαντασιακά και πολύ καλά κάναμε όμως τώρα αντίστοιχα πρέπει να πράξουμε απλά με μέτρο, εμπειρία και κυρίως με κρίση που μας προσφέρει η ιστορική διαδρομή του Παγκόσμιου Ελευθεριακού Κινήματος...

     Είναι απαραίτητο, όχι για την επιβίωση του χώρου αλλά για την ίδια την ύπαρξη της μάνας που μας γέννησε να αντιληφθούμε τα γεγονότα, να μετρήσουμε τα δεδομένα και να συνθέσουμε μιά καθημερινή πρακτική που να είναι σε θέση να διαφυλάξει τις ιδέες, τις αξίες και τα όνειρα μας …

     Δε πρόκειται για μια ανάγκη ιστορικής, ανθρωπολογικής ή και πολιτιστικής διαφύλαξης της ιστορίας ενός χώρου διαφορετικότητας στα πλαίσια καταγραφής ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος. 

      Είναι η υποχρέωση να επιβεβαιώσουμε την ιστορική και θεωρητική μας κληρονομιά κι αυτό δε μπορεί να γίνει με άλλο τρόπο παρά μόνο με την έμπρακτη διασφάλιση και περιφρούρηση των αξιών, των ιδεών και των οραμάτων μας.

   Ακόμα περισσότερο αν πιστεύουμε στους εαυτούς μας κι εδώ τίθεται πράγματι ένα ουσιαστικό ερώτημα, πρόκειται για την ίδια την επιβεβαίωση της ύπαρξης μας διαχρονικά 

σ' αυτά τα χώματα ...

          

    Σε μια γενική προσέγγιση είναι γεγονός πως σε αυτό το τμήμα τη Νοτιο-Ανατολικής Βαλκανικής με το διάδρομο προς τη Μέση Ανατολή και το τελευταίο λιμανι του δρόμου του Μεταξιού, παίζονται παιχνίδια στη παγκόσμια σκακιέρα που μπορεί να εξαφανίσουν λαούς, πολιτισμούς, ιδέες κι οράματα … Παράδειγμα η Κριμαία όπου μόλις κηρύχθηκε ο στρατιωτικός νόμος ανάμεσα στους πρώτους στόχους συνελήφθησαν προληπτικά όλοι οι αναρχικοί ακτιβιστές  κι ακόμα αναμένουν στη Μοσχα την απελευθέρωση τους…

      Ακόμα πιό άμεσο είναι το θέμα της έξαφνης απομόνωσης της κοινότητας της ΡΟΤΖΑΒΑ που βρέθηκε να παλεύει (και πάλι) περικυκλωμένη τώρα από τις δυνάμεις του Ερντογάν…

     Στο κρατίδιο της ελληνικής χερσονήσου που δημιουργήθηκε με την ανοχή και για τις ισορροπίες μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα, οι συγκερασμοί των δρόμων του Μεταξιού, του Μεσανατολικού Διαδρόμου και τώρα η αυριανή εξόρυξη φυσικού αερίου, προκαλούν αναταραχή και στο τραπέζι αλλάζει η τράπουλα πρίν ξαναμοιραστούν τα χαρτιά στους παίκτες…  

      Δυνάμεις περιφερειακές και βέβαια όλες οι παραδοσιακές θα κονταροχτυπηθούν για κέρδος, ισχύ και φυσικά ηγέτες αρπάζουν τις ευκαιρίες για να διαφυλάξουν την ύπαρξη τους.

     Σε μια κοινωνία βομβαρδισμένη απο την απότομη στέρηση των καταναλωτικών αγαθών είναι φυσικό επακόλουθο να παρουσιάζονται στερητικά σύνδρομα… 

  Η Οργή, η Άρνηση, ο αυτο-οίκτος,η κατάθλιψη κι όλος ο κύκλος της επιβεβλημένης αποτοξίνωσης μαζί με το αυτιστικό σύνδρομο απλώνουν τη βαριά τους σκιά πανω στα υποκείμενα.

    Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι τηλεοπτικές και λοιπές πολιτικές περσόνες …

     Εκείνο που γίνεται απόλυτα ξεκάθαρο είναι η παντελής έλλειψη κώδικα αξιών ακόμα και στο ονειρικό πεδίο …

        Όταν όμως κουβαλάς τη κληρονομιά μιάς ιστορίας συλλογικής μνήμης και αγώνων τότε τα περιθώρια είναι ανύπαρκτα για τη λιποταξία.

      Μέσα από τα βάθη των αιώνων τροβαδούροι, ποιητές, επαναστάτες, μάγισσες, ερωτύλοι, ταξιδευτές, οραματιστές κι ακόμα άπειροι άλλοι χωρίς όνομα, παλέψαν για να ζήσουν μέσα σε όλες τις δυσκολίες, όλες τις αντιξοότητες κι όμως μας άφησαν αυτό το "κάτι" από τους πόθους και τις πληγές τους. Συγκρούστηκαν σχεδόν πάντα με υπέρτερες δυνάμεις και κόντρα στη κυρίαρχη λογική …

        Εκείνο που τους οδηγούσε και το άφησαν ακριβή παρακαταθήκη στους ελάχιστους κληρονόμους τους ήταν αυτός ο κώδικας, αυτές οι αξίες , ο "οδηγός των ονείρων"… 

     Είναι η Αγάπη για τη Ζωή 

     η συνεχής Δημιουργία 

     η Παρατηρητικότητα 

     το ενδιαφέρον για το άγνωστο 

       ο σεβασμός του Διαφορετικού

       η διαρκής μαθητεία 

      η γνώση πως είμαστε πεπερασμένοι ως όντα 

   η διάθεση για την εκπλήρωση των ονείρων

    ο σεβασμός στη Φύση και σε κάθε μορφή ζωής…

    Αλλά και ο πειραματισμός 

   η άρνηση του ολοκληρωτισμού

        η αντίδραση στη Βαρβαρότητα

     η αηδία για την υποκρισία

          για τη ρουφιανιά 

       τελικά η αγάπη 

          η Αλληλεγγύη

    η Ελευθερια 

          η Ισότητα 

        η διαρκής προσπάθεια να χτίσουμε 

               την Ανθρωπιά μας …

   Μέσα στη καθημερινότητα με τους κινδύνους να μας περιτριγυρίζουν και τη διαρκή ανασφάλεια το μόνο που αντέχει είναι η διαρκής επαγρύπνηση …

    Ιδιαίτερα σε ένα χώρο φαντασιακό, οραματικό κι απόλυτα ρηξικέλευθο όπως είναι ο ελευθεριακός, η άμεση και σταθερή ετοιμότητα τώρα παρά ποτέ είναι απαραίτητη … 

    Να εντοπίσουμε και να ξεριζώσουμε το φασίστα από μέσα μας όπως κάποτε λέγαμε πως "ο μπάτσος κρύβεται μέσα σε όλους μας" έτσι και τώρα είναι απόλυτα αναγκαίο να ξεκαθαρίσουμε τις ιδέες και τα οράματα μας …

       Αυτή η Κερκόπορτα πρέπει να βεβαιωθούμε πως θα παραμείνει σφραγισμένη και ασφαλής. 

      Τα όνειρα, τα οράματα και οι ιδέες μας δεν είναι απλά φαινόμενα μιας αντι-κουλτούρας αλλά προϊόν αιώνων πολιτισμού, αγώνων ελευθερίας και προσώπων που θυσίασαν την ίδια τους τη ζωή για να υπερασπιστούν το δικαίωμα τους να φαντάζονται ένα κόσμο διαφορετικό, ελεύθερο και γοητευτικό …

    Ένα κόσμο που το παιχνίδι θα γίνει μάθημα κι η ζωή θα είναι σεβαστή …

   Τώρα σε αυτές τις συνθήκες είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να υποστηρίξουμε το πρόταγμα της Ελευθερίας …

      Με Μέτρο ας αφουγκραστούμε την Αρμονία 

  του Σύμπαντος …

     

ΕΓΧΡΩΜΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ 

    10/3/2018