… Και τότε πετάχτηκε ο Ζάκ μ' ένα ραγισμένο γυαλί στο χέρι …
Ο Νόμος του Λύντς στην Ομόνοια, κλωτσιές σε αιμόφυρτο θύμα, ίσως όλη η κοινωνία της εικόνας και του καταναλωτισμού βρήκε ευκαιρία να κλωτσοπατήσει το κεφάλι και το σώμα του ΖΑΚ …
Κρύβουμε μέσα μας έναν ηδονοβλεψία, έναν σιχαμερό εαυτό που προτιμάει να παρακολουθεί και να απολαμβάνει πως όλα συμβαίνουν σε " ΑΛΛΟΥΣ", σε "ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ"… σ' εκείνους που
"πηγάινανε γυρεύοντας" …
Κι ο Ζάκ ήταν κι αδερφή, κι ακτιβιστής, και τοξικομανής και … και .. και … κι η βρώμικη φοβική ενοχική καλπάζει …
Και τότε ο Ζάκ ξανασηκώθηκε κι άρπαξε ένα ραγισμένο γυαλί …
Λένε περαστικοί, αστυνόμοι, γιατροί, χασάπηδες, κρεοπώλες, μικροαστοί κοσμηματοπώλες με φανερές η/και κρυφές δολοφονικές διαθέσεις, δημοσιογράφοι, ο γείτονας μου, η κυρία στο ασανσέρ, ο διπλανός σου στο Μετρό …λένε για κλέφτες… για έγκλημα … για ουσίες … για ναρκωτικά … για σπασμένες βιτρίνες … για κορμιά και μυαλά να εκρήγνυνται και να τρέχουν στους δρόμους μιάς πόλης απούσας … που άδειασε από πολίτες και γέμισε θεατές … όλοι στην ασφάλεια που παρέχει η παθητική θέση του καναπέ …
η απομακρυσμένη … διαρκής δικαιολογία … :
"Δεν ήμουν εκεί … Δε ξέρω … "
Ο Ζάκ όμως ήταν εκεί χτυπημένος, ρημαγμένος, παγιδευμένος … μικρόσωμος … αιμόφυρτος … ημιθανής …
Και τότε άρπαξε το ραγισμένο τζάμι …
κι όλοι τους κάνανε πίσω ...
Τρείς μέρες τώρα παρακολουθούμε ως παθητικοί θεατές του καναπέ μια δολοφονία σε επεισόδια με όλα τα χαρακτηριστικά της
σαπουνόπερας. Αντικρουόμενες περιγραφές, περιπετειώδεις αναπαραστάσεις, έκτακτα γεγονότα και δηλώσεις, ευρήματα της τελευταίας στιγμής … και η εικόνα του βίντεο να τρέχει ξερνώντας τη χυδαιότητα του κανιβαλισμού … τη βρωμιά των "εκ του ασφαλούς νομοταγών νοικοκυραίων" … όλο το ζόφο του εσωτερικού κτήνους που κρύβεται πίσω από τις πολιτισμένες κι αποστειρωμένες συζητήσεις των τηλεοπτικών και "καθώς πρέπει"
σχολιαστών ...
Οι πάντα αμέτοχοι κριτές-θεατές-καταναλωτές με κάθε τους ΜΑΤΙΆ κρυφοκοιτάζουν πίσω από ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΊΝΑ ΤΟΥ ΜΠΕΡΝΤΈ ΤΗΣ ΑΝΘΡΏΠΙΝΗΣ ΣΑΠΙΛΑΣ
προσποιούμενοι πως τώρα ο Δικαστής θα "ξανα-αποφασίσει" και στα σίγουρα θα βρεί την υπέρτατη δικαιολογία … για ΝΑ ΑΠΟΦΑΝΘΟΎΝ οριστικά πως :
"έλα μωρέ το πρεζόνι καλά του κάνανε … κι ήταν κι ανωμαλάρα"
Ακριβώς όπως συνέβησαν τα "γεγονότα" βρήκαμε-συναντήσαμε το ΚΤΗΝΟΣ … απλά το ΚΤΗΝΟΣ που μόλις απόφαγε κατασπαράζοντας το θύμα του κι έπειτα αναρωτιέται αν φταίει το υψόμετρο για την τόση λαιμαργία … Κι αυτό το Κτήνος βρίσκεται να καθρεφτίζεται ως είδωλο μας …
Ενα Κτήνος με "κάποια" μνήμη, μιά κάποια περιουσία, μιά αίσθηση της ιδιοκτησίας, της αυτοσυντήρησης, της ανασφάλειας και της φοβικής ανεπάρκειας που έχει μάθει να αναθέτει την ύπαρξη του σε "κάποιον" ισχυρό … σε "όποιον" φανερά δυνατό … σε κάποιον που θα του δίνει πάντα το δικαίωμα στη δικαιολογία …
Το ζητούμενο είναι κάποιος άλλος να κάνει τη βρώμικη δουλειά … αλλά άμα λάχει …Τι απόλαυση ! η Ορμή της έξαρσης, η συντριβή του δεδομένα αδύνατου, του παγιδευμένου, του στιγματισμένου … του σίγουρου θύματος …κι έτσι σπάζοντας το καλούπι κι ανακαλύπτοντας τον αισχρότερο εαυτό … σε μια Τηλεοπτική Ψευδοστύση Χαυνωμένος σε εικονικό οργασμό να καυχιέται κρυφά πως …
" Το 'λειωσαν το σκουλήκι… "
Πάντα το θύμα θα ψάχνει για τον ιδανικό του δήμιο και γεμάτο απόγνωση θα παρακαλάει για μια τερατώδη τελετή αυτοφαγίας …
Πάντα ο θύτης θα στηρίζει την ισχύ του τρόμου στη λατρεία των θυμάτων του κι όπως τα βλέμματα τους θα καθρεφτίζονται η διαστροφή του έρωτα θα σπαράζει κοχλάζωντας στην Κόλαση
μιας ανεπάρκειας τσακισμένων ταυτοτήτων ...
Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΔΙΑΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ ...
γεννάει στιγερά κοινωνικά εγκλήματα όπως στη περίπτωση του Ζάκ αλλά κι ακόμα πολιτικά φαινόμενα πάντα περασμένα μέσα από τη διαμεσολάβηση της εικόνας …
Το σκιάχτρο του φασισμού έσπασε τα δεσμά του κι αρμενίζει στις ιστοσελίδες και τα απολογητικά άρθρα των σχολιαστών … στα ΜΜΕ.
Το φαινόμενο ενός σαπιοκάραβου γεμάτου μετανάστες να θαλασσοπνίγεται έξω από τα χωρικά ύδατα της Ιταλίας κι ένας διαρκής εκβιασμός (τις ζωές των μεταναστών έναντι της αποδοχής από τους μηχανισμούς των Βρυξελλών)
μιάς απάνθρωπης πολιτικής της διάκρισης
των πέντε πλέον χωρών του Βίζεγκραντ (μαζί με τον Σαλβίνι στην Ιταλία) απο τους κανονισμούς και τις συνθήκες της ΕΕ, μεταλλάσσει το σκιάχτρο σε υπαρκτό δήμιο …
Ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, ο σεξισμός, οι αυτοενοχικές διακρίσεις, η "ευρωπαϊκή ανωτερότητα", ο φυλετισμός, κορυφώνουν τη δυσαρέσκεια των πληθυσμών απο το αυξανόμενο μεταναστευτικό ρεύμα που δήθεν ευθύνεται και προκαλει την μικροεγκληματικότητα αλλά και όλα τα συντηρητικά αντανακλαστικά των μικροαστικών στρωμάτων που μέσα στον καπιταλιστικό κατακερματισμό και την αποξένωση βλέπουν τα "προνόμια" τους να εξαφανίζονται οδηγώντας στην αναζήτηση εξιλαστήριων θυμάτων και αποδιοπομπαίων τράγων, ευνοώντας λαϊκίστικες επιχειρηματολογίες και ξεκάθαρα φασιστικές πρακτικές …
Στο βάθος του πίνακα μπορεί τώρα να μοιάζει με μικρογραφική απεικόνιση αλλά στην προοπτική το Σκιάχτρο του Ναζισμού μεγεθύνεται με σταθερά βήματα. Η θανατοπολιτική, η βιομηχανική εξόντωση του ανθρώπινου γένους και η επιβολή της αδιαλλαξίας σε συνδυασμό με την κρατική ισχύ έχουν αποδειχθεί και στο παρελθόν ως εξαιρετικά ισχυροί αντίπαλοι … (Στον ΙΙ Παγκόσμιο Πόλεμο χρειάστηκε η συμβολή του συνόλου των Αστικών Δημοκρατικών Κρατών για να υπερισχύσουν σε μια ασύμμετρη συμμαχία με τους εξεγερμένους από τα βουνά της Ελλάδας μέχρι τα νησιά του Ειρηνικού)…
Ο Ναζισμός είναι βαθειά συνδεδεμένος με το Κράτος όπως άλλωστε μας το περιγράφει και ο Μύθος** όπου μαζί με τα αδέρφια του τη Βία, το Ζήλο και τη Νίκη γεννήθηκαν απο τον Πάλλαντα και τη Στύγα. Ακόλουθοι και πιστοί υπηρέτες του Δία ήταν εκείνοι που έδεσαν τον Προμηθέα στον Καύκασο για να υποστεί την Τιμωρία του …
Ο Φασισμός και η Μισαλλοδοξία οδηγούν στη Μεταφυσική εγκαθίδρυση του Ναζισμού κι όταν αυτή θα ολοκληρωθεί και στον αισθητό κόσμο τότε μάλλον δεν θα είναι αρκετή όλη η Ζωτική Δύναμη της Ανθρωπότητας για να ανταπεξέλθει και να υπερασπιστεί τη Ζωή …
Από την Ουγγαρία, στην Πολωνία κι απο την Ιταλία στο Κερατσίνι, περνώντας από τους δρόμους του Παρισιού και της Στοκχόλμης, φτάνει ο ήχος από τις μπότες που ρυθμικά βροντάνε στο πλακόστρωτο καταστρέφοντας κάθε μορφή ελευθερίας κι όνειρο ουτοπίας …
Ενας Βρυκόλακας άνοιξε το φέρετρο και
κυκλοφορεί στις Ευρωπαϊκές Λεωφόρους …
Είναι ώρα να τον ξορκίσουμε μιά για πάντα ...
Και πρώτα απ' όλα να τον εντοπίσουμε και να τον
ξεριζώσουμε από μέσα μας …
ΕΓΧΡΩΜΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
24/9/2018
ΏΡΑ : 00.00
No comments:
Post a Comment