ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
Jerzy GROTOWSKI
Free Social Center Nosotros
- Τί σημαίνει " ΦΤΩΧΟ ΘΕΑΤΡΟ" και
ΠΩΣ Λειτουργεί
στη σχέση ηθοποιού-θεατή ???
- Μιά Έρευνα σε βάθος χρόνου κι έννοιας των δυνατοτήτων του ανθρώπινου όντος μέσα
στα πλαίσια περφόρμανς !
- Ο ίδιος ο GROTOWSKI άντλησε τεχνικές περφόρμανς ως εργαλείο για τη μελέτη με το σώμα,
τη φωνή και το χώρο,
με σκοπό την αυτοβελτίωση του ηθοποιού.
- Τα τελευταία δεκατρία χρόνια ο Jerzy τα αφιέρωσε στην έρευνα εκείνου που αποκάλεσε "τον εσωτερικό παράγοντα του έργου" μεταδίδοντας και εκπέμποντας έννοιες, τεχνικές και ηχοχρωματικές δονήσεις στον μαθητή του και συνάδελφο Thomas Richards. Μαζί με τον Mario Biagini στην εμπειρική τους έρευνα δημιούργησαν μιά ομάδα από την αρχή της ίδρυσης του Εργαστηρίου, αναπτύσσοντας μιά μοναδική πρακτική περφόρμανς κι έρευνας που ακόμα και μέχρι σήμερα παράγει πλούσιο έργο
ως μιά ζωντανή παράδοση θεατρικής εργασίας.
2ος Κύκλος "Το θέατρο του ψιθύρου"
ή/και "της Άχνας".
- Μιά Τεχνική που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με
τις τεχνικές του επικού θεάτρου και τις
“αρχαϊζουσες” υποθετικές απομιμήσεις.
- Εμπρακτη εφαρμογή τεχνικών ορθοφωνίας για το Μικρό - Εσωτερικό Θέατρο.
- Διερεύνηση και εργασία πάνω στις ηχητικές δονήσεις του σώματος με απόλυτο έλεγχο
στις φωνητικές χορδές
ούτως ώστε το συναίσθημα να μην "παίζεται" ως ρόλος ή απόπειρα εύκολης εστίασης
σε μελοδραματισμούς αλλά μία
βαθύτερη προσέγγιση που έρχεται ως αποτέλεσμα
ανάκλησης βιωματικών εμπειριών του ηθοποιού.
Συνεπώς μιά ατέρμονη και σε βάθος διερεύνηση
του Βωβού- Εσώτερου Εαυτού.
Μιά χαρτογράφηση της
συναισθηματικής αντίληψης που προηγείται του λόγου κατέχοντας το καθολικό κλειδί της αγνότητας.
Ο κόσμος του βρέφους και οι αναζητήσεις του Νηπίου.
Εδώ έρχονται να ανοίξουν ορίζοντες νέων ερμηνευτικών τεχνικών
φθάνοντας ακόμα και στην αυτοκατάργηση
και ανατροπή της όποιας τεχνικής, σχολής ή
δόγματος …
Τελικά μιά προσέγγιση στη μοναδική βιωματική
εμπειρία της διάπλασης μιάς ύπαρξης
με αποτέλεσμα τη δημιουργία ζωής.
Φτάνοντας τον Ανθρωπο στα όρια και
ξεπερνώντας τα, αναζητώντας τον θεό που
εν δυνάμη κρύβουμε μέσα μας
ενώ ταυτόχρονα καραδοκεί να μας καταστρέψει …
Ο Δημιουργός ως Δαίμων Εαυτού …
Γνωρίζει τόσο τη δημιουργία όσο και
τη Θεοφαγία … αρνούμενος να αναλάβει
τη θέση ενος Εξουσιαστή θεού εκδικητή
μετέρχεται και υπερβαίνει την ίδια την
υπόσταση του δημιουργού
δίνοντας αυτονομία … άρα ζωή και θάνατο
στό ίδιο του το έργο . . .
Καθιστώντας το έργο υπαρκτό, αυτόνομο και
θνησιγενές
ο Ηθοποιός αγγίζει και γεύεται την
ύφανση
του Σύμπαντος Κόσμου του Αισθητού.
3ος Κύκλος
Η διαδραστική σχέση ως αναγκαίο "κακό" …
Το φαινόμενο της “Μοναξιάς Μέσα στο Πλήθος”
Η Κάθαρση θυσία “ψυχής τε και σώματος”
ως εθελούσια αυτοκριτική συνειδητοποίησης
απελευθερώνει τον υποκριτή, το κοινό και
τον Εσώτερο Εαυτό …
Μιά μελέτη πάνω στην διφορούμενη υπόσταση
του
Παρατηρητή και του Παρατηρούμενου.
Τι καθορίζει την πορεία των σωματιδίων μέσα
στον Επιταχυντή ???
-Τι άλλο από το εντατικό ενδιαφέρον
του ίδιου του Ερευνητή …
Όσο εντονότερο το ενδιαφέρον και η εστίαση του
Ερευνητή τόσο ισχυρότερο το δυναμικό
αυτονόμησης
του Έργου από τον δημιουργό …
Τέλος …
Πως ένα μάθημα Ανατρεπτικής Υποκριτικής
Απελευθερώνει Δυνάμεις Αρχέγονες ,Ορμέμφυτα
και Ηδονές απαγορευμένες από τις κοινωνικές
νόρμες
καθώς και όλες τις καθιερωμένες ή/και
"καθαγιασμένες"
δογματικές προσηλώσεις όποιο ύφος Τέχνης κι
αν
ευαγγελίζονται.
Η Αέναη Πάλη για την Ελευθερία
συγκρούεται με τη δογματική υποταγή
σε κάθε είδους αρχαιολατρία
που καταλήγει όπως καταγράφει ο Σαίξπηρ στον
Άμλετ
όταν εξηγεί στους ηθοποιούς που έφτασαν στο
κάστρο
πως να αρθρώσουν Λόγο και να ερμηνεύσουν
συναίσθημα
σε αντιδιαστολή με τους κατά κανόνα αιώνια
"εγκληματικούς"
εκτελεστές κάθε ζωντανού κειμένου ...
HAMLET:
Speak the speech, I pray you, as I pronounced it to
you, trippingly on the tongue: but if you mouth it,
as many of your players do, I had as lief the
town-crier spoke my lines. Nor do not saw the air
too much with your hand, thus, but use all gently;
for in the very torrent, tempest, and, as I may say,
the whirlwind of passion, you must acquire and beget
a temperance that may give it smoothness. O, it
offends me to the soul to hear a robustious
periwig-pated fellow tear a passion to tatters, to
very rags, to split the ears of the groundlings, who
for the most part are capable of nothing but
inexplicable dumbshows and noise:
ΑΜΛΕΤ* : Παρακαλώ σας μιλήστε με απλή
στρωτή λαλιά
όπως πρίν σας το απήγγειλα
εγώ, ώστε να τρέχει η γλώσσα.
Άν τα βροντοφωνάξετε όπως
πολλοί υποκριτές
το συνηθίζουν, κάλλιο να
έδινα στον τελάλη του χωριού
να μ' απαγγείλει αυτούς τους
στίχους.
Ούτε με χέρια σα σπαθιά τον αέρα
να σαρώνετε
αλλά μ’ ευγένεια, κινήσεις
μετρημένες
μέσα στη δίνη, τον κυκεώνα
το στρόβιλο του πάθους να
αποκτάτε μέτρο
δίνοντας του ευαισθησία κι
αρμονική ευελιξία.
Αχ! δεν με προσβάλλει τίποτε άλλο
τόσο πολύ
και ως τα τρίσβαθα της ύπαρξης
μου όσο
ν' ακούω ένα γεροδεμένο με
περούκα τύπο να
κουρελιάζει το πάθος σε ρετάλια,
να μου σκίζει
τα τύμπανα με βρυχηθμούς και
τελικά να 'ναι
ανίκανος ουσιαστικά για οτιδήποτε
άλλο από
ανεξήγητους αλαλαγμούς και
θόρυβο.
Έναν τέτοιο τύπο θα έβαζα να τον
μαστιγώσουν για
υπερβάλλοντα ζήλο …
*( Μετάφραση-Απόδοση :
Θεόφιλος Βανδώρος)
